Συντροφικά μαχαιρώματα σε… πράσινο φόντο

«Ηρθε η ώρα με τον Αλέξη να προχωρήσουμε από εκεί που το άφησε ο Ανδρέας» έγραφε προσφάτως ο «πασοκογενής» Χρ. Σπίρτζης σε άρθρο του επ’ ευκαιρία της επετείου ίδρυσης του ΠαΣοΚ στις 3 Σεπτέμβρη του 1974. Εξίσου ένθερμος εμφανιζόταν και ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Ν. Παππάς, συνεπής θιασώτης της σύγκλισης με τη Σοσιαλδημοκρατία: «Σήμερα γιορτάζει η δημοκρατική Ελλάδα» δήλωνε για την 3η Σεπτέμβρη, διαπιστώνοντας ότι το Κίνημα του Ανδρέα Παπανδρέου έλυσε το μείζον πολιτικό πρόβλημα με την Αλλαγή του 1981, «κάτι που και εμείς μελετάμε ως ιστορικό φαινόμενο», όπως σημείωνε, για να τονίσει ότι η επέτειος αυτή «ανήκει σε όλον τον δημοκρατικό κόσμο».

Ωστόσο, κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν… γιόρτασαν την επέτειο της 3ης Σεπτέμβρη. Το κείμενο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Εποχή» από την τριάδα των μελών της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος, οι οποίοι κινούνται στον χώρο των «53+», ανέδειξε τις παράλληλες διαδρομές και τις διαφορετικές προσεγγίσεις που εκδηλώνονται στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος ως προς το μείζον θέμα των πολιτικών συμμαχιών. Υπό τον τίτλο «3η Σεπτέμβρη: Εμείς πάντως δεν γιορτάσαμε…», οι Κατερίνα Κνήτου, Π. Λάμπρου και Μ. Υδραίος έγραψαν: «Δεν πήραμε χαμπάρι ότι… όλη η δημοκρατική Ελλάδα γιόρτασε την επέτειο της 3ης  Σεπτέμβρη, της ιδρυτικής διακήρυξης του ΠαΣοΚ δηλαδή. Λάθος μεγάλο και κάνουμε την αυτοκριτική μας. Μας το υπενθύμισε στέλεχος της κυβέρνησης, που έσπευσε να πάρει μέρος στους… γενικευμένους πανηγυρισμούς ανά τη χώρα».

Η κίνησή τους αυτή συζητήθηκε στο εσωκομματικό πεδίο, φέρνοντας στην επιφάνεια ανησυχίες και προβληματισμούς για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ στη μεταμνημονιακή περίοδο και την αναζήτηση της νέας ταυτότητας που επιδιώκει να οικοδομήσει στο πεδίο της προοδευτικών συγκλίσεων και συνεργασιών, κάτι μάλιστα που αποκτά ιδιαίτερη σημασία στην προοπτική της «μετά Καμμένο» εποχής.

Το κείμενο των «τριών» αναδημοσιεύθηκε και στην ιστοσελίδα Commonality της πτέρυγας των «53+», αποκτώντας έτσι μια πληρέστερη εσωκομματική διάσταση. Επί της ουσίας αποτυπώνεται σε αυτό η υποβόσκουσα διαπάλη για τον χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία του μεταμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ και των πολιτικών συμμαχιών του.

Οι αιχμές που διατυπώνονται είναι σαφείς, όπως σαφείς είναι και οι αποδέκτες τους. Οπως στην περίπτωση κάποιων υπενθυμίσεων που κάνουν για τον «έντονο αρχηγισμό και την προσωπολατρία, που επί ΠαΣοΚ έγινε θεσμός και βασική αρχή και μέθοδος άσκησης πολιτικής», όπως αναφέρουν. «Ο πρόεδρος, που έχει «προεξάρχοντα ρόλο», δήθεν σωτήρας και λυτρωτής του έθνους, αντικαθιστά το κόμμα, το οποίο περιορίζεται σε ρόλο απλής ντουντούκας» επισημαίνουν και επικαλούνται ακόμα την «αντιδημοκρατική του λειτουργία, με κορυφαίο παράδειγμα την πραγματοποίηση του πρώτου συνεδρίου του δέκα χρόνια μετά την ίδρυσή του!», για να διερωτηθούν με νόημα: «Πώς γίνεται αυτά τα στοιχεία να αγνοούνται από στελέχη της Αριστεράς που έσπευσαν να πάρουν μέρος στο… πανηγύρι για την 3η Σεπτέμβρη;». «Μήπως γιατί αντιμετωπίζουν τα κόμματα της Αριστεράς με τον ίδιο τρόπο που αντιμετώπιζε ο Παπανδρέου το ΠαΣοΚ; Κάτι σαν ιδιοκτησία, που τα μέλη, στην ουσία υπάλληλοί του, εκτελούν τις αποφάσεις του ενός ή των πολύ λίγων;» συμπληρώνουν.

Η παρέμβαση των τριών μελών της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ δεν περιορίζεται σε διαπιστώσεις: «Οσο και αν ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σταδιακά ή και βίαια μετατρέπεται σε νέο ΠαΣοΚ, αυτό δεν συμβαίνει ούτε πρόκειται να συμβεί» τονίζουν και προειδοποιούν ότι «η διεκδίκηση της πασοκικής κληρονομιάς δεν είναι τίποτα άλλο από κάλπικη ματιά στο παλιό και φθαρμένο σύστημα, που μόνο σύγχυση μπορεί να προκαλέσει στον κόσμο της Αριστεράς, ερωτήματα και αποστασιοποίηση από νέες κοινωνικές δυνάμεις, που αναζητούν, έστω και θολά, έναν νέο αριστερό ριζοσπαστισμό». Και εστιάζουν το ενδιαφέρον τους στις «μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες προγραμματικού χαρακτήρα για την αποκατάσταση των αδικιών που προέκυψαν τη μνημονιακή περίοδο», προτρέποντας στην «προγραμματική, ιδεολογική, πολιτική, κινηματική και οργανωτική κανονικότητα του ΣΥΡΙΖΑ», όπως έχει ζητήσει άλλωστε και ο πρώην υπουργός Ν. Φίλης.

Την ίδια στιγμή αίσθηση προκάλεσαν οι ευθείες βολές του Προέδρου της Βουλής Ν. Βούτση κατά της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ ότι «δεν έχει αντιληφθεί και δεν επικοινωνεί» με τα πρόσωπα και τις διεργασίες που συντελούνται στην Ευρώπη στην κατεύθυνση των συγκλίσεων με προοδευτικό πρόσημο έναντι του νεοφιλελεύθερου μοντέλου.