Οπως είχε επιμελώς αφήσει να διαρρεύσει, ο αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν προχώρησε στην αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων του 1915 από το καθεστώς των Νεοτούρκων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για μια ιστορική κίνηση, για μια σειρά λόγων. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι ο Μπάιντεν το τόλμησε, σε αντίθεση με πολλούς προκατόχους του. Θα είναι επιπλέον πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, κάποιος από τους διαδόχους του να το πάρει πίσω – αν και σε μια χώρα που ανέδειξε στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα τον Ντόναλντ Τραμπ τα πάντα θα μπορούσαν να θεωρηθούν πιθανά. Παράλληλα, άλλες χώρες ίσως παρακινηθούν να πράξουν το ίδιο, ακολουθώντας το αμερικανικό παράδειγμα.
Στην Ελλάδα επικράτησε μια εντυπωσιακή ευφορία για την κίνηση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών. Ενα μέρος αυτής εστιάστηκε στην αναφορά της προεδρικής δήλωσης σε «Κωνσταντινούπολη» και όχι «Ιστανμπούλ». Οι συμβολισμοί στην πολιτική δεν μπορούν και δεν πρέπει να περνούν απαρατήρητοι. Με την πιθανότητα η ακόλουθη διαπίστωση να δυσαρεστήσει όσους τη διαβάσουν, η υπερβολική επένδυση στους συμβολισμούς ενέχει τον κίνδυνο να αρχίσουμε και πάλι να χτυπάμε τις καμπάνες όπως με την εκλογή του Τζίμι Κάρτερ – πριν ξυπνήσουμε από τον λήθαργο της υπερβολής και δούμε ότι το αμερικανικό εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία είχε αρθεί.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
