Καθώς εξελίσσεται δύσκολα και δραματικά η πανδημία, πυκνώνουν μπροστά μας τα στενά περάσματα. Σαν επαναλαμβανόμενες, διαδοχικές συμπληγάδες, που απειλούν την «Αργώ» στο μακρύ ταξίδι της. Αν η πολιτική λειτουργία είχε κάτι διασώσει από την παιδαγωγική φύση της, το μάθημα θα ήταν οδηγός για τις δυσκολίες της πλεύσης και την ταχύτερη απομάκρυνση από τους κινδύνους της «συντριβής».
Με πρωτεύουσα την κυβερνητική ευθύνη στην αντιμετώπιση αυτής της οδυνηρά σύνθετης και δύσκολης κατάστασης, η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην υγειονομική κρίση επιβράδυνε την πορεία, απέσπασε την προσοχή και αποπροσανατόλισε τη σκέψη από την ένταση του προβλήματος και τη διάρκεια της απειλής. Η αδυναμία συνεννόησης στα σημαντικά, σε αυτά που συνδέονται με τον ίδιο τον πυρήνα της ύπαρξής μας, είναι το πρώτο στενό πέρασμα, που επείγει πια – όλοι διακηρυκτικά το αποδέχονται – να το αφήσουμε πίσω μας, όσο και αν οι εμπειρίες της πολιτικής σύγκρουσης μνημονίου – αντιμνημονίου είναι νωπές και τα τραύματα βαθιά. Η πανδημία, ως απογραφή θανάτων, μας φωνάζει δυνατά ότι η πολιτική διαφωνία αφορά τους ζώντες.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
