Σίγησεη ενωτικήφωνή της Αριστεράς

Η παρακαταθήκη που αφήνει ο Πέτρος Κουναλάκης, συνεπής θιασώτης των συγκλίσεων - Ο ρόλος του στον «ιστορικό συμβιβασμό» ΚΚΕ και ΚΚΕ Εσωτ. και η σχέση του με τον Λεωνίδα Κύρκο

Λίγοι γνωρίζουν ότι οι πρώτες παρασκηνιακές επαφές του Μίμη Ανδρουλάκη με τον Λεωνίδα Κύρκο τη δεκαετία του ’80, πολύ πριν από τη συγκρότηση του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου (1989), γίνονταν στο σπίτι του Πέτρου Κουναλάκη, ιστορικού στελέχους της Ανανεωτικής Αριστεράς που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών, ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου. Ηταν ουσιαστικά ο συνδετικός κρίκος προκειμένου οι δύο πλευρές -ΚΚΕ και ΚΚΕ Εσωτερικού – να έρθουν πιο κοντά, αφήνοντας πίσω τους τα βαθιά τραύματα της διάσπασης του 1968 – μια διαδικασία καθόλου εύκολη.

Ο εποικοδομητικός ρόλος του Πέτρου Κουναλάκη στο να αρχίσει να οικοδομείται ένα κλίμα εμπιστοσύνης ανάμεσά τους ήταν καταλυτικός. Και όταν τα πνεύματα οξύνονταν γύρω από το ταπεινό τραπέζι της οικογένειας Κουναλάκη, με τον Λεωνίδα Κύρκο να μη συγκρατεί ενίοτε την οργή του, η σύζυγος του οικοδεσπότη Αγγελική, η οποία χάθηκε πολύ πρόωρα, είχε έναν μοναδικό τρόπο, όπως θυμάται ο ιθύνων νους του «ιστορικού συμβιβασμού» κ. Ανδρουλάκης, να κατευνάζει τον ηγέτη του ΚΚΕ Εσωτερικού – και κατοπινής Ελληνικής Αριστεράς (ΕΑΡ) που ήρθε τελικά σε συμφωνία με το ΚΚΕ υπό τον Χαρίλαο Φλωράκη (Κοινό Πόρισμα ΚΚΕ – ΕΑΡ, 1989) ανοίγοντας τον δρόμο για τη συγκρότηση του Συνασπισμού.

Περιεχόμενο για συνδρομητές

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.