Πόσο σημαντική είναι μια δεύτερη συνάντηση κορυφής των δύο ηγετών Ελλάδας και Τουρκίας αυτή τη φορά στη Νέα Υόρκη στις 20 Σεπτεμβρίου, στο περιθώριο της ετήσιας συνόδου της Γενικής Συνέλευσης; Στη συνάντηση αναμένεται το εναρκτήριο λάκτισμα επανεκκίνησης της προσπάθειας ειρηνικής επίλυσης των διμερών εκκρεμοτήτων, καταρχήν της οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ ως στόχευση και επιθυμία. Τη μέθοδο ειρηνικής επίλυσης επιβάλλει ο Χάρτης/ΟΗΕ ως υποχρέωση των κρατών να διευθετούν τις διαφορές τους αντί άλλης επιλογής. Πέρα όμως από τη σφαίρα του ευκταίου ή του επιθυμητού, τι θα ακολουθηθεί και καταλήξει εν προκειμένω, στην πράξη θα είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής βούλησης των δύο ηγετών και μόνο.
Στις 13 Ιουλίου στο Βίλνιους της Λιθουανίας δεν υπήρχε ανησυχία για το αποτέλεσμα εκείνης της πρώτης συνάντησης, όπου οι δύο ηγέτες εκδήλωσαν τη βούληση για διάλογο και προοπτική διευθέτησης. Αποφασίστηκε να δρομολογηθούν τα βήματα που θα οδηγήσουν σε μια διαδικασία ανάλογη των διερευνητικών επαφών. Οι συνθήκες για έναν δομημένο διάλογο είναι ευνοϊκές μετά από ένα εξάμηνο «ήρεμων νερών» και έκδηλης της θετικής στάσης εκατέρωθεν. Ομοίως το ισχύον άτυπο μορατόριουμ ικανοποιεί τον όρο που θέτει η Ελλάδα, ίσως μάλιστα κρίνεται σκόπιμη η παράτασή του προκειμένου να αποφεύγονται μονομερείς ενέργειες που θα τορπίλιζαν την προσπάθεια του διαλόγου.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
