Ηταν 9 Απρίλιου του 2000 όταν στις τότε εθνικές εκλογές η Νέα Δημοκρατία προηγείτο την Κυριακή το απόγευμα με βάση τα exit polls. Ο αστικός μύθος λέει πως ο Κώστας Λαλιώτης έμεινε ψύχραιμος κάνοντας μια προφητική δήλωση: «Περιμένετε να ενσωματωθεί πρώτα η Β΄ Αθηνών».
Πολλοί μάλιστα ερμήνευσαν πως η δήλωσή του αυτή είχε αποδέκτη τον τότε πρόεδρο της ΝΔ Κώστα Καραμανλή και τον Αρη Σπηλιωτόπουλο που σήμερα έχει «αυτομολήσει» στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Στέφανο Κασσελάκη. Η Β΄ Αθηνών ενσωματώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες και χάρισε τη νίκη στο ΠαΣοΚ. Από τότε πέρασαν 24 χρόνια και σε κάθε εκλογική αναμέτρηση κανείς δεν πανηγυρίζει χωρίς να έχει εικόνα του χάρτη της Αθήνας.
Εξόρμηση στις γειτονιές
Στην Περιφέρεια Αττικής σήμερα υπάρχουν 66 Δήμοι που πολλά θα κρίνουν ως προς το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Στη Χαριλάου Τρικούπη το γνωρίζουν αυτό κι ετοιμάζουν «πράσινο πρέσινγκ» στις γειτονιές της πόλης. Σε πολλά κεντρικά σημεία των δήμων αυτών στήνονται ήδη περίπτερα και τα μέλη των οργανώσεων βάσης που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της παράταξης προμηθεύονται εκλογικό υλικό. Από τα περίπτερα αυτά θα εξορμούν κλιμάκια του κόμματος σε σταθμούς μετρό, λαϊκές αγορές και εμπορικά κέντρα. Προβληματικές υπηρεσίες Υγείας, στεγαστική κρίση και ακρίβεια αποτελούν την αιχμή του δόρατος για τη Χαριλάου Τρικούπη στην Αττική που βλέπει πως υπάρχει εύφορο εκλογικό έδαφος για το ΠαΣοΚ, καθώς υπάρχουν αρκετοί αναποφάσιστοι που κινούνται στον χώρο αυτόν.
Δηλωτικό στοιχείο της αισιοδοξίας αυτής αποτελεί το γεγονός πως με βάση και τη δημοσκόπηση της MARC οι αναποφάσιστοι είναι στο 11% και το προφίλ των ψηφοφόρων αδιευκρίνιστης ψήφου, που κινούνται από τις παρυφές της Δεξιάς μέχρι τα όρια της Αριστεράς, αγγίζει το 68,6%. Δηλαδή 7 στους 10 αναποφάσιστους κινούνται γύρω από το Κέντρο. Παράλληλα μόλις 5,8% δηλώνουν δεξιοί και το 25,5% ανήκουν στην κατηγορία «χωρίς ταύτιση», κάτι που σημαίνει αυτόματα πως και από εκεί το ΠαΣοΚ μπορεί να αλιεύσει ψήφους.
Επιπρόσθετα το ΠαΣοΚ θα κινηθεί θεσμικά σε όλα τα ζητήματα, και σε αυτό που αφορά τις υποκλοπές. Ο Νίκος Ανδρουλάκης περιμένει επίσημη απάντηση για τους λόγους της παρακολούθησής του, η οποία όμως δεν έρχεται, καθώς η ΕΥΠ δεν ανάβει το πράσινο φως και δεν υλοποιεί την απόφαση του ΣτΕ, με αποτέλεσμα στο ΠαΣοΚ να κάνουν λόγο για «παρακράτος Μαξίμου που δεν σέβεται τις αποφάσεις ανωτάτων δικαστηρίων», ενώ ετοιμάζουν τις επόμενες νομικές κινήσεις που θα ακολουθήσουν.
Θα προτείνει μείωση του ΦΠΑ
Την Παρασκευή η προ ημερησίας συζήτηση για την ακρίβεια αναμένεται να μετατραπεί σε άτυπο κοινοβουλευτικό ντιμπέιτ μεταξύ των πολιτικών αρχηγών.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης θα προτείνει στον Κυριακό Μητσοτάκη μείωση του ΦΠΑ στα βασικά αγαθά στα πρότυπα της Ισπανίας, καθώς και τη δημιουργία μίας Ενιαίας Αρχής Καταναλωτών στα πρότυπα άλλων ευρωπαϊκών κρατών, ώστε να γνωρίζουμε ποια προϊόντα σε άλλες χώρες είναι φθηνότερα σε σχέση με την Ελλάδα και να γίνονται εκστρατείες ενάντια σε αυτές τις πολυεθνικές που κερδοσκοπούν.
«Χρειαζόμαστε μια νέα πνοή στην Ευρώπη»
Γιατί κάποιος να επιβραβεύσει με την ψήφο του το ΠαΣοΚ σε αυτές τις ευρωεκλογές;
«Γιατί το ΠαΣοΚ είναι το μόνο κόμμα που μιλάει καθαρά για την Ευρώπη και την Ελλάδα μέσα σε αυτήν. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αναλώνονται σε ένα μικροκομματικό πινγκ πονγκ για να συσπειρώσουν το ακροατήριό τους. Εμείς, ως περήφανα μέλη της μεγάλης οικογένειας των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, μιλάμε για μια Ευρώπη με αλληλεγγύη, χωρίς ανισότητες, με ενεργειακή και γεωπολιτική ασφάλεια, με πράσινες πολιτικές. Και βέβαια, όλα αυτά δεν αφορούν κάποιο απροσδιόριστο μέλλον. Είναι αγώνες και διεκδικήσεις “εδώ και τώρα”. Για μια Ευρώπη αλλά και για μια Ελλάδα πιο δίκαιη και πιο ανθρώπινη, με ισχυρή αντιπολίτευση απέναντι στην κυβερνητική αλαζονεία».
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ενωση αυτή την περίοδο;
«Θα έλεγα ότι η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να ξανακερδίσει το ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη των ευρωπαίων πολιτών. Να μην πιστέψουν δηλαδή οι πολίτες ότι η ΕΕ είναι ένας ξέπνοος γραφειοκρατικός μηχανισμός. Αυτός ο κίνδυνος οφείλεται κυρίως στη στασιμότητα στην οποία έχει φέρει την Ευρώπη η κυριαρχία των Συντηρητικών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Και βέβαια, στρώνει τον δρόμο στην ευρωπαϊκή Ακροδεξιά, που απειλεί τις δημοκρατίες μας. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε μια νέα πνοή στην Ευρώπη. Εναν προοδευτικό άνεμο αλλαγής, που θα μας επιτρέψει να πάρουμε κοινές πρωτοβουλίες στο πεδίο της κοινής άμυνας και ασφάλειας, της προστασίας της αγροτικής παραγωγής με υψηλά περιβαλλοντικά στάνταρ, της κοινωνικής συνοχής ενάντια στις ανισότητες».
Είναι το ενεργειακό ζήτημα με το οποίο έχετε συνδεθεί ένας άλυτος γρίφος για τη Γηραιά Ηπειρο;
«Εχω αφιερώσει μεγάλο μέρος της πολιτικής και ακαδημαϊκής μου διαδρομής σε αυτά τα ζητήματα. Και θα σας έλεγα ότι η λύση προϋποθέτει τολμηρές συνέργειες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ανάμεσα σε κράτη, φορείς του ιδιωτικού τομέα και φορείς της έρευνας. Γιατί η Ευρώπη να εισάγει ενέργεια αλλά και πρώτες ύλες και τεχνολογία που συνδέονται με την πράσινη ανάπτυξη, και μάλιστα από τη Ρωσία και την Κίνα; Πρέπει να βρεθούμε στην παγκόσμια πρωτοπορία και να διασφαλίσουμε ταυτόχρονα την ενεργειακή μας ασφάλεια. Και ο ρόλος της Ελλάδας εδώ μπορεί και πρέπει να είναι σημαντικός. Με την εκμετάλλευση των ενεργειακών μας πόρων, την ενίσχυση ελληνικών επιχειρήσεων που παράγουν παγκόσμιας κλάσης προϊόντα που συνδέονται με την πράσινη μετάβαση, και με τη “Διπλωματία των αγωγών” ώστε να γίνουμε ένας ενεργειακός κόμβος που θα συνδέει Ανατολή και Δύση, Βορρά και Νότο».
Οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν απαντήσεις στα προβλήματα αυτά ή -να το πω απλά- πέρασε η εποχή τους;
«Αντιθέτως, θα σας έλεγα ότι τώρα είναι η εποχή τους. Στον πυρήνα της σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής βρίσκεται η ιδέα ότι δεν μπορούμε να αφήνουμε τα πάντα στη μεταφυσική των αγορών. Και σήμερα, μέσα στις πολλαπλές κρίσεις που καθιστούν τη ζωή μας επισφαλή και αβέβαιη, ποιο είναι το βασικό ζητούμενο; Περισσότερη προστασία ειδικά για τους πιο ευάλωτους, για τα θύματα των ανισοτήτων. Αρα, μια απάντηση στην ασυδοσία των αγορών και στην επισφάλεια των κρίσεων. Μια συστηματική πολιτική που θα αξιοποιεί τους κοινούς πόρους και τους δημόσιους ελεγκτικούς και υποστηρικτικούς μηχανισμούς, το κράτος πρόνοιας, αφενός για να ρυθμίσει την αγορά, αφετέρου για να στηρίξει όσους χρειάζονται προστασία και περισσότερες ευκαιρίες. Αυτό δεν είναι όμως η καρδιά της σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής;».
