Αν και η ελληνική γλώσσα μάς επιτρέπει να διακρίνουμε τις διαφορές μεταξύ των όρων της μεγέθυνσης και της ανάπτυξης, στον πολιτικό διάλογο αυτές οι έννοιες είναι απολύτως συγκεχυμένες. Ο όρος της μεγέθυνσης είναι αυστηρά ποσοτικός και αφορά ένα μοντέλο καθαρά οικονομοκεντρικό, ενώ εκείνος της ανάπτυξης εμπεριέχει μια ποιοτική διάσταση, αυτή της ευημερίας των πολιτών.
Η σύγχυση αυτή έχει οδηγήσει σε πρόβλημα ουσιαστικής επικοινωνίας, κυρίως εντός της Κεντροδεξιάς. Το μέρος του πολιτικού προσωπικού που βρίσκεται πιο κοντά στη νεοφιλελεύθερη προσέγγιση θεωρεί τη μεγέθυνση του ΑΕΠ ως κύρια πολιτική και οικονομική στόχευση, αλλά οι πολίτες, επιδιώκοντας να ζουν καλύτερα, έχουν άλλα κριτήρια. Για παράδειγμα, η πώληση περισσότερων αντικλεπτικών συστημάτων και το χτίσιμο περισσότερων φυλακών μεγεθύνουν το ΑΕΠ, ταυτόχρονα όμως είναι δηλωτικά της αύξησης της ανασφάλειας και της εγκληματικότητας και ως τέτοια αποδεικνύουν την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
