Ηταν Τρίτη στην Αθήνα. Εκείνος που ήταν κάποτε απλώς ο πατέρας της, παίρνει τον απογευματινό του αέρα στο μπαλκόνι.
Ρεμβάζει καθισμένος σε μία από αυτές τις λευκές πλαστικές καρέκλες, που, κάποια καλοκαίρια πριν, παζαρεύτηκαν σκληρά δεμένες πάνω σε κάποιο σαραβαλιασμένο Ντάτσουν. Τότε που εκείνος δεν κυκλοφορούσε με ρόμπα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
