Ολοι τον παρεξήγησαν, κανένας δεν τον κατάλαβε. Ούτε καν ένας καλός του φίλος, σαν τον Πρωθυπουργό, δεν έπιασε πόσο λεπτή, σχεδόν διάφανη, ήταν η ειρωνεία του Σπήλιου Λιβανού. Κι έτσι, με την «εποποιία» του δεν γέλασε κανένας εκτός από την παρέα που ψυχαγωγούσε ο δήμαρχος Σπάρτης διηγούμενος τα ανδραγαθήματά του στην πυρόπληκτη Ηλεία ως υφυπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή.
Κανένας δεν τον κατάλαβε, κανένας δεν γέλασε. Αλλά και κανένας, ακόμη κι αν ενοχλήθηκε από τον κυνισμό της περιγραφής του Πέτρου Δούκα και το σχόλιο του Λιβανού που ο ίδιος ταξινόμησε μάταια ως ειρωνεία, δεν έπεσε από τα σύννεφα. Ο Δούκας είπε διάφορα μπρούτα που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα: η πιο ακαταλογίστως σπάταλη κυβέρνηση στην ιστορία της Μεταπολίτευσης δεν κέρδισε τις εκλογές του 2007 επειδή μοίρασε λεφτά από σακούλες σε όποιον μιλούσε ελληνικά στην Ηλεία, καμία διαφορά 15 μονάδων δεν ανατράπηκε. Τι είπε όμως που ήδη ξέραμε; Πως η κυβέρνηση στην οποία συμμετείχε επιδίωξε την εκλογική της επικράτηση με διαφόρων ειδών παροχές.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
