Ηιδέα στη σύλληψή της θα μπορούσε να ακουστεί ακόμη και μεγαλειώδης: Αφού ανήκουμε στους λίγους και τυχερούς του ένδοξου παρελθόντος, γιατί να μην το εκμεταλλευτούμε για να εξασφαλίσουμε ένα άνετο μέλλον; Γιατί να μη μετατρέψουμε την ιστορία μας σε μπίζνα που, εκτός όλων των άλλων, θα θυμίζει στους υπόλοιπους αυτό που ήμασταν κάποτε; Τόσο κλέος και να πάει χαμένο; Τόση γνώση και να πάει άκλαυτη;
Το τμήμα Μουσειολογίας στον Πύργο, δύο ή περισσότερα βήματα από την αρχαία Ολυμπία, ήταν η εφαρμογή της λαμπρής θεωρίας στην ακόμη λαμπρότερη πράξη. Οι φοιτητές θα διακονούσαν την επιστήμη τους ανάμεσα σε πραγματικούς θησαυρούς της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Το μουσειακό τους υλικό θα ήταν ο Ερμής του Πραξιτέλους, η Νίκη του Μενδαίου Παιωνίου, ο Δίας με τον Γανυμήδη. Και οι νέοι μουσειολόγοι θα έστηναν σαν έτοιμοι από καιρό τα νέα μουσεία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος