Μόλις είχα κλείσει το κινητό. Ηταν μια σύντομη συνομιλία με γαλάζιο βουλευτή, την επομένη της διαγραφής Πάτση από την ΚΟ της Νέας Δημοκρατίας. Η κουβέντα ήταν κάπως αμήχανη, όπως είναι πάντα οι ιδιωτικές συζητήσεις με αντικείμενο κάτι μη υπερασπίσιμο. Εδώ βέβαια, πέραν των δραστηριοτήτων του βουλευτή Γρεβενών, είναι κι άλλα τα μη υπερασπίσιμα. Πώς μπορεί να υποστηρίζει κάποιος πως η κυβέρνηση αντέδρασε με τα απαραίτητα αντανακλαστικά όταν το θέμα σέρνεται στον Τύπο από το 2020; Πώς μπορεί η Επιτροπή Πόθεν Εσχες της Βουλής να διατείνεται ότι όλα είναι καλώς καμωμένα όταν ο Θανάσης Κουκάκης, o δημοσιογράφος που έπεσε θύμα του Predator, είχε καταγγείλει την υπόθεση εδώ και δύο χρόνια για να καταλήξει τελικά ο φάκελος στο αρχείο; Τι ελέγχουν τέλος πάντων σε αυτή την επιτροπή;
Ο τέως επικεφαλής των ΕΛΤΑ πώς μπορεί να λέει πως παραιτήθηκε για λόγους ευθιξίας και μόνο, όταν στη Διαύγεια βρίσκει κανείς πληρωμές στην εταιρεία του Πάτση και όχι απευθείας στην DLA Piper όπως ισχυρίζεται; Τι σόι ευθιξία είναι αυτή; Και τι σόι δικηγορικές υπηρεσίες παρείχε τέλος πάντων η εταιρεία Πάτση που φαίνεται να πληρώθηκε 19.800 ευρώ για την εκδίκαση μιας προσωρινής διαταγής; Τι διάολο; Τον Μάτλοκ να βάζανε φθηνότερα θα τους ερχόταν.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
