Οι εγχώριοι χειροκροτητές έστρεψαν τις τελευταίες ημέρες τα βλέμματά τους στην άφιξη των πρώτων έξι (από τα συνολικά 24) γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών Rafale που αφίχθησαν στην Τανάγρα – το πρώτο βήμα μίας απολύτως αναγκαίας ενίσχυσης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων απέναντι στην αναθεωρητική πολιτική της απρόβλεπτης εξ Ανατολών γείτονος, της Τουρκίας. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης αντέδρασαν χαρακτηρίζοντας υπερβολική την τελετή υποδοχής, αλλά τα δάκρυά τους είναι κροκοδείλια: ευρισκόμενοι στην εξουσία, οι κ.κ. Τσίπρας ή Ανδρουλάκης θα έκαναν πιθανότατα ακριβώς τα ίδια.
Αφήνοντας στην άκρη τον ενθουσιασμό και την τόνωση του εθνικού φρονήματος, οι ιθύνοντες των Αθηνών θα πρέπει να έχουν το βλέμμα τους στραμμένο κάπου αλλού: στον εντεινόμενο ανταγωνισμό που διαμορφώνεται με αφορμή το Ουκρανικό Ζήτημα και τις επιπτώσεις που αυτό θα έχει στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας, αλλά και πέραν αυτής. Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει θέσει μεν τη σαφή προτεραιότητα ανασχέσεως, οικονομικής και στρατιωτικής, της Κίνας, αλλά ο ευρασιατικός γεωπολιτικός όγκος δεν περιορίζεται στο Πεκίνο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
