Μεταξύ των αποφάσεων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, εξαιτίας του κορωνοϊού στην Ευρώπη, η ECB αποφάσισε τη χαλάρωση των δεικτών κεφαλαίου των ευρωπαϊκών τραπεζών. Ο περιορισμός του Συνολικού Δείκτη κατά 3-4 μονάδες των ελληνικών συστημικών τραπεζών, οδηγεί στην αποδέσμευση κεφαλαίων ύψους 10-11 δισ. ευρώ, τα οποία σε μία τριετία-τετραετία μπορούν να μοχλευθούν 9 έως 10 φορές και να χρηματοδοτήσουν επενδύσεις και εμπορικές δραστηριότητες με δανεισμό που ξεπερνά τα 80-85 δισ. ευρώ.
Αυτές οι χρηματοδοτήσεις ευνοούν κατ’ αρχήν τις τράπεζες γιατί περιορίζουν τη σχέση των κόκκινων δανείων, ως ποσοστό των συνολικών assets. Επίσης διευρύνουν το ενεργητικό και την παραγωγικότητα των τραπεζών, δημιουργώντας γι’ αυτές σημαντικές εργασίες και κέρδη, απομακρύνοντας τον οποιοδήποτε κίνδυνο που αναδύεται εξαιτίας του DTC (αναβαλλόμενου φόρου) για ενδεχόμενη σταδιακή κρατικοποίησή τους. Εκτός όμως από την ευεργετική επίδραση της αύξησης των χορηγήσεων στους ισολογισμούς τους, οι τράπεζες δεν έχουν άλλη επιλογή από τη στήριξη της αγοράς, την επανεκκίνηση της οικονομίας και την αποφασιστική συμμετοχή τους στην αποκατάσταση υψηλών ρυθμών ανάπτυξης του ΑΕΠ της χώρας. Βέβαια, για να επιτευχθεί αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να πεισθούν τα Διοικητικά Συμβούλια των τραπεζών στα οποία συμμετέχουν και αρκετοί ξένοι.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
