«Οπως είπε ο Κοσμάς ο Αιτωλός, όλα από έναν Κασιδιάρη θα ξεκινήσουν». Ετσι γιόρταζε στα social media το βράδυ των εκλογών ένας ψηφοφόρος του καταδικασμένου ηγετικού στελέχους της Χρυσής Αυγής, την εκλογή του κόμματος Σπαρτιάτες στη Βουλή. Τι ακριβώς είπε ο Κοσμάς ο Αιτωλός, γιατί σίγουρα δεν περιέλαβε στις προφητείες του τον Ηλία Κασιδιάρη, δεν το ψιλοκοσκινίζουν. Και γιατί να το κάνουν; Μετά την εμφάνιση της Νίκης, οι γραμμές ανάμεσα στην πολιτική και στη σκέτη θρησκοληψία έχουν μπλέξει.
Την Κυριακή το βράδυ οι οπαδοί του Κασιδιάρη πανηγύριζαν έξαλλα επειδή κορόιδεψαν το σύστημα. «Μια κουβέντα είπε ο Λιάκος και έγινε το έλα να δεις», «Δεν χορταίνω να τους ακούω να μας λασπολογούν», «Ούτε οι Πέρσες δεν κάναν έτσι στις Θερμοπύλες!», «Θα βγει ο Λιάκος σε λίγους μήνες, υπομονή. Να ενωθεί η ακροδεξιά ψήφος που είναι στο 13% σε ένα κόμμα».
Τη Δευτέρα το θυμικό άλλαξε. Η συζήτηση για ενδεχόμενη προσφυγή στο εκλογοδικείο και ακύρωση της εκλογής των Σπαρτιατών λόγω υποκρυπτόμενου αρχηγού τούς άφησε τη χαρά μισή. «Αληθεύει; Τι άλλο θα μαγειρέψουν αυτοί οι αλήτες;», «Σεβαστείτε 250.000 ανθρώπους που ψήφισαν. Αλλιώς ούτε εμείς θα σεβαστούμε». Ta social media, που αποτελούν προνομιακό πεδίο για τον αντισυστημικό χώρο, πήραν φωτιά, καθώς αυτοί οι ψηφοφόροι θεωρούν πολιτικό κρατούμενο τον Κασιδιάρη και τους ίδιους διωκόμενους για τα πιστεύω τους, «ξεχνώντας» πως ο αρχηγός τους δεν έχει καταδικαστεί για τις ιδέες του αλλά για τη σύσταση εγκληματικής συμμορίας.
Συζήτηση για νοθεία
Ή όχι και τόσο. «Σταματούμε την υποστήριξη στους Σπαρτιάτες» άρχισαν να διακηρύσσουν τα πρωτοπαλίκαρα του Κασιδιάρη στο Διαδίκτυο. O αρχισπαρτιάτης Βασίλης Στίγκας, όμως, θεωρεί ότι ο Κασιδιάρης είναι η κηροζίνη που έφερε την εκλογική νίκη στο κόμμα του, ομολογεί ότι πολλές ιδέες του είναι ίδιες με των «Ελλήνων» και δήλωσε ότι θα αποδεχθεί την Χρυσή Αυγή ως εγκληματική οργάνωση όταν καταδικαστεί τελεσίδικα. Παράλληλα, διαχέεται και μια συζήτηση για νοθεία στις εκλογές. Τα ψευδοεπιχειρήματα είναι δύο. Το πρώτο, πώς γίνεται με μεγαλύτερο ποσοστό αποχής να έχουν μπει οκτώ κόμματα στη Βουλή και η ΝΔ να μένει στο ίδιο ποσοστό, άρα η ΝΔ «έκλεψε» τις εκλογές. Το δεύτερο, δεν υπήρχαν ψηφοδέλτια του κόμματος σε πολλά εκλογικά τμήματα.
Μια παρωδία τραμπισμού που εξηγείται καλύτερα όχι με την εκλογική αριθμητική, αλλά με την εικονογράφηση της «μαγικής» εκτόξευσης των Σπαρτιατών με σκηνές από τη χολιγουντιανή ταινία «300». Η αναφορά αυτών των άτεγκτων υπέρμαχων των ελληνικών αξιών είναι ένα κινηματογραφικό έπος με τρανταχτές ιστορικές ανακολουθίες, αλλά εφόσον δεν προφήτευσε κάτι επ’ αυτού ο Κοσμάς ο Αιτωλός, δεν υπάρχει πρόβλημα. Τον Πατροκοσμά έχει ως σημείο αναφοράς και ο Δημήτρης Νατσιός, ο επικεφαλής της Νίκης.
Η σχέση Σπαρτιατών και Νίκης είναι συγγενική, αλλά όχι… αιμομικτική, όπως αυτή των Σπαρτιατών και των Ελλήνων. Στην πρώτη περίπτωση πρόκειται για ανθρώπους που ταυτίζονται στις ιδέες. Πιστεύουν στη «μεγάλη επανεκκίνηση», δηλαδή στην ύπαρξη σχεδίου από διάφορους ισχυρούς ηγέτες να ελέγξουν μέσω της εσκεμμένης πανδημίας την παγκόσμια οικονομία. Επίσης, φοβούνται ότι εκτελείται σχέδιο πληθυσμιακής αλλοίωσης της Ευρώπης μέσω των μεταναστών, με την Ελλάδα να γίνεται το πρώτο «ευρωπαϊκό εμιράτο».
Στη δεύτερη περίπτωση, υπήρξε απευθείας μετάγγιση από τους «Ελληνες» στους Σπαρτιάτες. Οι οκτώ από τους 12 βουλευτές των Σπαρτιατών προέρχονται από τους «Ελληνες» του Κασιδιάρη: Μιχάλης Γαυγιωτάκης (Ηράκλειο), πρώην αθλητής bodybuilding, Διονύσης Βαλτογιάννης (Αιτωλοακαρνανία), κουμπάρος του χρυσαυγίτη Ηλία Μπαρμπαρούση, Γιάννης Κόντης (Α’ Θεσσαλονίκης), μάνατζερ ποδοσφαιριστών, Κωνσταντίνος Φλώρος (Λάρισα), Γιώργος Μανούσος (Δυτικός Τομέας Αθήνας), Ιωάννης Δημητροκάλλης (Ανατολική Αττική), Αλέξανδρος Ζερβέας (Β’ Πειραιώς), κτηνίατρος.
Ο δικηγόρος με… περγαμηνές
Ο Χαράλαμπος Κατσιβαρδάς (Β1 Βόρειος Τομέας Αθηνών) είναι δικηγόρος και εκπροσωπούσε προεκλογικά τους Σπαρτιάτες. Με τον Στίγκα γνωρίστηκαν στο κόμμα ΡΙΖΕΣ του Βασίλη Καπερνάρου, όπου θήτευσε και ο Νατσιός. Διαθέτει περγαμηνές στο αντιεμβολιαστικό κίνημα και σε αγώνες, που όποιος τους ονομάσει ρατσιστικούς, ομοφοβικούς, ξενοφοβικούς, απειλείται με μηνύσεις. Χαρακτηρίζει «πολιτικούς σταυροφόρους, κατ’ επίφαση δημοκράτες» τους πολιτικούς των συστημικών κομμάτων και πιστεύει ότι υπάρχουν «κοσμοεξουσιαστές ή παγκοσμιοποιητές, υπερεθνικά κατευθυντήρια που κατευθύνουν τη μεγάλη επανεκκίνηση».
Με τον βαρύγδουπο λόγο της βαθιάς αμορφωσιάς διακηρύσσει ότι «το φως της ελπίδος διαχέεται διαπρυσίως μέσω των Σπαρτιατών» και οι οπαδοί, που δεν είναι ούτε παραπλανημένοι ούτε κατατρεγμένοι, αλλά αμετακίνητοι ομοϊδεάτες του, παραληρούν για τα καλά ελληνικά του. Αναγνωρίζει την πιθανότητα να ακυρωθεί η εκλογή του κόμματός του, αλλά εναποθέτει τις ελπίδες του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, και ξεσηκώνει τους ήδη αγριεμένους ψηφοφόρους με δικολαβίες για συνταγματικά πραξικοπήματα και για τη φαλκίδευση των δημοκρατικών (!) δικαιωμάτων τους. Από τη δημοκρατία θέλουν μόνο τα δικαιώματα και καμία από τις υποχρεώσεις τους.
