H μεθαυριανή συζήτηση στη Βουλή επί τις προτάσεως της Νέας Δημοκρατίας για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής η οποία θα διερευνήσει πιθανή ενοχή του πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Παππά για δωροδοκία, επαναφέρει εκ των πραγμάτων στο προσκήνιο τα έργα και τις ημέρες της διακυβέρνησης της χώρας από την ανίερη σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Μία σύμπραξη η οποία εδραζόταν αποκλειστικά και μόνο στον αριβισμό, στον καιροσκοπισμό και στον πολιτικό αμοραλισμό, αλλά και στην αδήριτη ανάγκη του κ. Τσίπρα να κυβερνήσει τη χώρα, ως πρωθυπουργός της «πρώτης φοράς Αριστεράς» στην εξουσία. Χωρίς την παραμικρή ιδεολογική συγγένεια και χωρίς κάποια προγραμματική συμφωνία, αλλά με μόνο γνώμονα το ξεπλήρωμα παλιών «λογαριασμών» και την εκκαθάριση των πολιτικών τους αντιπάλων, οι δύο αυτοί πολιτικοί σχηματισμοί συνέπραξαν σε μια κυβέρνηση η οποία θα περάσει στην Ιστορία ως η χειρότερη που γνώρισε ποτέ η χώρα, μετά τη χούντα των συνταγματαρχών.
Βιάζοντας θεσμούς, υπονομεύοντας άλλους και πάνω απ’ όλα χρησιμοποιώντας τις δομές του οργανωμένου κράτους, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ λειτούργησε ως κυβέρνηση κατακτητών, παρά ως εκλεγμένη κυβέρνηση στη χώρα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
