Μάχη πολιτικής επιβίωσης δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία που βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σημείο της τελευταίας 15ετίας. Τα όσα έγιναν, εντός και εκτός του συνεδρίου προ 10ημέρου, και όσα ακολούθησαν με τις ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών αλλά και με το κύμα αποχωρήσεων μελών και στελεχών από το κόμμα, είναι ενδεικτικά της κρίσης που βιώνει το κόμμα. Οι υποψήφιοι για την προεδρία στις κάλπες του πρώτου γύρου, που θα στηθούν την προσεχή Κυριακή 24 Νοεμβρίου (εάν χρειαστεί β’ γύρος θα γίνει την 1η Δεκεμβρίου), κάνουν «ενέσεις ηθικού» προσπαθώντας να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι το κόμμα, παρά τα όσα έγιναν, θα ανακάμψει.
Δύσκολο στοίχημα, ειδικά σε μια περίοδο που ακόμα και από τα χείλη κυβερνητικού παράγοντα, όπως π.χ. του υπουργού Υγείας Αδωνη Γεωργιάδη, τίθεται θέμα νομιμότητας του ΣΥΡΙΖΑ και κρατικής επιχορήγησής του, σύμφωνα με την επιχειρηματολογία του Στέφανου Κασσελάκη περί «εσωτερικού πραξικοπήματος» με φόντο και το συνέδριο του κόμματος.
Η κατάσταση είναι εξαιρετικά πολύπλοκη για τον ΣΥΡΙΖΑ που επιστρέφει, με βάση και τις τελευταίες μετρήσεις, σε ποσοστά του 2009, όπου κινούνταν μεταξύ 5%-6%, ενώ υπάρχει η εκτίμηση και για πιο χαμηλά. Αυτά βέβαια μένει να αποδειχθούν και στις κάλπες και κυρίως πόση ζημιά θα κάνει το υπό ίδρυση κόμμα Κασσελάκη που «τραβάει» μέλη και στελέχη από την Κουμουνδούρου.
Η εικόνα διάλυσης που εμφανίζει το κόμμα, παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες σημαινόντων μελών του να πείσουν περί του αντιθέτου, ενισχύει περαιτέρω τις φυγόκεντρες δυνάμεις. Ταυτόχρονα όμως τροφοδοτεί – για μια ακόμη φορά – και τις θεωρίες συνωμοσίας, τις οποίες μάλιστα υιοθετούν επί της ουσίας και τα κεντρικά του στελέχη, μιλώντας αόριστα για μια αόρατη (αφού δεν την ονοματίζουν) διαπλοκή που κινεί τα νήματα και θέλει τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ.
Μόνο που ουδείς από την παρούσα πλειοψηφία στο κόμμα και κυρίως τα προβεβλημένα στελέχη που πρωτοστάτησαν στην πολιτική εκδίωξη του Στ. Κασσελάκη δεν έχει κάνει την αυτοκριτική του για όσα συνέβησαν. Εξάλλου, μερίδιο ευθύνης για τη διαμορφωθείσα κατάσταση έχουν και οι δυο πλευρές.
Κρίσιμη Τρίτη για την ΚΟ
Από τη στιγμή που δεν γίνεται αυτοκριτική, επιλέγεται η μέθοδος των επιθέσεων στα «οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα» που ωφελούνται από την παρούσα κατάσταση και στις δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ στα… Τάρταρα. Αυτό επί της ουσίας πράττουν οι υποψήφιοι πρόεδροι Σωκράτης Φάμελλος, Παύλος Πολάκης, Νικόλας Φαραντούρης και Απόστολος Γκλέτσος.
Μόνο που η πραγματικότητα δίνει τις δικές της απαντήσεις. Η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ αριθμεί αυτή τη στιγμή, μετά τις τέσσερις ανεξαρτητοποιήσεις (Πέτρος Παππάς, Αλέξανδρος Αυλωνίτης, Ραλλία Χρηστίδου και Κυριακή Μάλαμα), 31 βουλευτές και τυπικά έχει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης επειδή το κόμμα είχε σε απόλυτο αριθμό περισσότερες ψήφους από το ΠαΣοΚ. Η προσεχής Τρίτη όμως είναι μια κρίσιμη μέρα καθώς θα φανεί εάν η Θεοδώρα Τζάκρη κάνει πράξη αυτό που είπε, ότι θα φύγει δηλαδή από τον ΣΥΡΙΖΑ και θα πάρει και άλλους μαζί της. Πάντως, κεντρικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν παρασκηνιακές κινήσεις για να προσεταιριστούν δυο ανεξάρτητους βουλευτές (τον Μιχάλη Χουρδάκη και την Αρετή Παπαϊωάννου που εκλέχθηκαν με την Πλεύση Ελευθερίας), αν και μέχρι στιγμής δεν υπάρχει αποτέλεσμα.
Το στοίχημα της συμμετοχής
Σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση μείωσης της κοινοβουλευτικής του δύναμης ο ΣΥΡΙΖΑ απαντάει πάλι με επιθέσεις, χαρακτηρίζοντας «αποστασία» αυτό που γίνεται. Σε ένα περίεργο γύρισμα της τύχης, τον ίδιο όρο χρησιμοποιούσαν και πέρυσι – και η παρούσα πλειοψηφία με κορμό τους 87 και η πλευρά Κασσελάκη – για τους βουλευτές που έφυγαν και συγκρότησαν τη Νέα Αριστερά και με τους οποίους στην παρούσα φάση δεν υπάρχει κανένα περιθώριο, όχι μόνο συνεργασίας, αλλά ούτε καν συζήτησης.
Στην Κουμουνδούρου προσπαθούν να ανασυγκροτηθούν και κυρίως να καταφέρουν να κάνουν εκλογές την επόμενη Κυριακή. Και αυτή είναι μια πολύ δύσκολη άσκηση, καθώς αρκετές οργανώσεις έχουν αποδεκατισθεί: αποχωρήσεις μελών και στελεχών από οργανώσεις – από την Κεντρική Επιτροπή αποχώρησαν 77 μέλη – και βουλευτών.
Το άλλο μεγάλο στοίχημα είναι η συμμετοχή σε συνθήκες διάλυσης και δημοσκοπικής πίεσης από το ΠαΣοΚ, το οποίο προσπαθούν να το απαξιώσουν με χαρακτηρισμούς περί «κόμματος-μπαλαντέρ» που το θέλουν τα οργανωμένα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, χωρίς όμως – και εδώ – να γίνονται συγκεκριμένες αναφορές.
Σε αυτό το κλίμα, οι υποψήφιοι αρχηγοί και τα πρωτοκλασάτα στελέχη εμφανίζονται αισιόδοξα για ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ και καλούν σε συμμετοχή. Γνωρίζουν όλοι πολύ καλά, και το λένε στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους, ότι εάν η συμμετοχή είναι μικρή θα αποτελέσει ένα ακόμα πλήγμα. Βέβαια, διατυπώνεται και το επιχείρημα «και ποιος θα ελέγξει εάν δοθούν αληθινά ή όχι νούμερα συμμετοχής».
Η προσπάθεια να πείσουν τους πολίτες ότι η πραγματικότητα «λέει ψέματα» θα συνεχιστεί και τις επόμενες ημέρες με την ελπίδα να κάτσει η σκόνη και σταδιακά να αποκατασταθεί η ηρεμία και να εκκινήσει η φάση της ανασυγκρότησης και ανάταξης. Αυτή η προσπάθεια όμως σχετίζεται με τις εκλογές και το πρόσωπο που θα εκλεγεί, αν και όλοι μεταδίδουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τελείωσε και πως αυτά είναι σχέδια κέντρων που θέλουν να διαλυθεί.
Προβάδισμα για Φάμελλο
Αυτή τη στιγμή στις μετρήσεις προηγείται με βραχεία κεφαλή ο Σ. Φάμελλος έναντι του Παύλου Πολάκη που φαίνεται ότι έχουν ξεχωρίσει ως τα δύο κεντρικά πρόσωπα της αναμέτρησης. Είναι δύο εκ διαμέτρου αντίθετες υποψηφιότητες με τελείως διαφορετικό πολιτικό και προγραμματικό λόγο: ο μεν Σ. Φάμελλος πιο μετριοπαθής, ο δε Π. Πολάκης πιο συγκρουσιακός, αν και αυτή η στάση αρέσει σε μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.
Βέβαια, η έκβαση της εκλογικής μάχης, αλλά και των εντυπώσεων, θα κριθεί από το πόσοι τελικά θα συμμετάσχουν στις κάλπες. Διότι μένει να φανεί και πώς θα αντιδράσουν όσοι είχαν αποτραβηχτεί καιρό τώρα, αλλά κυρίως οι πασοκογενείς ψηφοφόροι που είχαν μετακινηθεί από το 2010 και μετά προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό διότι είναι ψηφοφόροι που θέλουν – και αυτό αποτελεί στοιχείο του πολιτικού DNA τους – ο πολιτικός σχηματισμός που στηρίζουν να είναι κόμμα εξουσίας και όχι διαμαρτυρίας.
