Θα ήθελα να ξεκινήσω από μερικές προσωπικές θέσεις αρχής. Ο ναζισμός δεν είναι ιδεολογία, είναι στυγνό έγκλημα που ενδύεται πολιτικό μανδύα. Είναι έγκλημα που «κανονικοποιείται» και μετατρέπεται σε κοσμοθεωρία και στάση ζωής. Η ομόθυμη αποκήρυξή του είναι όρος επιβίωσης της δημοκρατίας και η απομόνωση των νεοναζί είναι πρωτίστως κοινωνική υπόθεση, υποχρέωση του κάθε δημοκράτη πολίτη σε μια μάχη που πρέπει να δίνει με τις λέξεις του, με τις πράξεις του, με τις καθημερινές του επιλογές και με τις καθημερινές του αποκηρύξεις.
Εξ αυτών των λόγων ο ναζισμός και τα όργανά του δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται από τη πολιτεία ως ένα «μαντρόσκυλο» το οποίο το λύνει ή το δένει κατά βούληση ανάλογα με την συγκυρία. Τις τελευταίες ημέρες τα πολιτικά κόμματα φαίνεται να ομονοούν σε έναν ελάχιστο κοινό παρονομαστή, στην ανάγκη ο Κασιδιάρης και το κόμμα του να μην έχουν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν την είσοδό τους στη Βουλή. Είναι μια πρώτη ευχάριστη έκπληξη. Δεν μας συμβαίνει και συχνά σε αυτή τη χώρα όλα τα κόμματα να συμφωνούν έστω σε κάτι. Επίσης «κάλλιο αργά παρά ποτέ» θα έλεγε κανείς. Ομως αυτή τη φορά πρέπει να είμαστε όλοι μαζί και να είμαστε μαζί για τους σωστούς λόγους.
Το «μπλόκο» στον εγκληματία Κασιδιάρη και στους ομοίους του πρέπει να μπει πάνω σε μια αξιακή βάση και όχι σε μια βάση εκλογικής αριθμητικής. Και σε αυτή την περίπτωση πρέπει και να είμαστε και να φαινόμαστε τίμιοι. Αν ο Κασιδιάρης δεν μείνει εκτός Βουλής επειδή είναι φασίστας και εγκληματίας αλλά επειδή το ποσοστό του κόμματός του επηρεάζει το ποσοστό της αυτοδυναμίας, τότε και το πρόβλημα δεν θα λύσουμε και νέα θα δημιουργηθούν. Πρώτον κινδυνεύουμε να ηρωοποιήσουμε τον Κασιδιάρη και δεύτερον να καταλήξουμε με μια «πλαστή» αυτοδυναμία, η οποία δεν θα έχει προκύψει καθαρά και ευθέως από το εκλογικό σώμα αλλά θα είναι αποτέλεσμα νομικών παρεμβάσεων.
Στο διά ταύτα, ο Κασιδιάρης και οι συνοδοιπόροι του δεν πρέπει να μπουν ποτέ ξανά στην ελληνική Βουλή γιατί έδιναν εντολές να δολοφονούνται άνθρωποι επειδή δεν τους άρεσε το χρώμα τους, η χώρα από την οποία είχαν έρθει ή η πολιτική τους τοποθέτηση. Ας μείνουμε σε αυτό και ας αφήσουμε τις εκλογικές σκοπιμότητες στην άκρη.
