Ο σεξισμός των γυναικών
Το Ευρωκοινοβούλιο δεν έχει αποφανθεί ακόμη για την άρση της ασυλίας του Αλέξη Γεωργούλη. Κάποια λαϊκά δικαστήρια των σόσιαλ μίντια, όμως, έχουν ήδη βγάλει ετυμηγορία για την καταγγελία εις βάρος του. Δεν μπορεί, γράφουν διάφορες κυρίες, να επιτέθηκε σεξουαλικά σε μια γυναίκα ένας πρώην ζεν πρεμιέ. Το σκεπτικό της απόφασής τους συνοψίζεται στο επιχείρημα «είναι πολύ ωραίος, έχει όποια επιθυμήσει κι όλες τρέχουν από πίσω του». Εντάξει, δεν είναι η πρώτη φορά που ενοχοποιείται έμμεσα ή άμεσα το θύμα. Παρ’ όλα αυτά, μετά την εμπειρία της ελληνικής δημόσιας συζήτησης για το #MeToo, θα περίμενε κανείς να έχουν μειωθεί οι γυναίκες που κρατάνε ζωντανή την κουλτούρα από την οποία πηγάζουν σεξιστικά πρότυπα και συμπεριφορές.
Φτιάχνοντας Συριζαίους
Γιατί χρειάζεται να αποδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν είναι ελέφαντας που γνώριζε; Γιατί χρειάζεται η Πόπη Τσαπανίδου να διαβεβαιώσει πως ο αρχηγός του έδωσε την εντολή «παιδιά, ψάξτε το» από τον Ιούνιο του 2022, που έφτασαν οι φήμες στην Κουμουνδούρου; Ή ότι οι ευρωαριστεροί το διερεύνησαν με κάθε δυνατό τρόπο αλλά πράγματι δεν κατόρθωσαν να βρουν τίποτα; Σε μια διαφορετική πολιτική σκηνή, λιγότερο τοξική, δεν θα ήταν απαραίτητο – μια και όλοι θα συμφωνούσαν πως οι πράξεις ενός στελέχους δεν χαρακτηρίζουν ένα ολόκληρο κόμμα. Εδώ, ωστόσο, είναι. Και η ευθύνη γι’ αυτό βαραίνει πρώτα την ίδια την αξιωματική αντιπολίτευση. Οταν ένα κόμμα εξουσίας πολιτεύεται με τσιτάτα για ηθικά πλεονεκτήματα, χολή και πολακισμό, φτιάχνει Συριζαίους και έξω από τα στενά κομματικά του όρια, στις απέναντι παρατάξεις.
Οι νέοι και η ελπίδα
Η προεκλογική στρατηγική που εισηγείται ο Νίκος Φίλης ακούγεται σωστή. Οι σύντροφοι, λέει, πρέπει να ξεφύγουν απ’ το να είναι σχολιαστές της επικαιρότητας. Αλλά και το μότο που προτείνει εν είδει πρόβλεψης, το «όποιος φέρει τη νεολαία στην κάλπη, θα κερδίσει και τις εκλογές», είναι πιασάρικο. Εχουν, όμως, κάποια δόση αλήθειας; Οι αριστεροί ποντάρουν πολλά στην κινητοποίηση των νέων. Οχι τελείως άδικα. Στους 17 με 29 ετών ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα.
Εμπειροι εκλογολόγοι, βέβαια, δεν συμμερίζονται τη συριζαϊκή αισιοδοξία. Για δημογραφικούς λόγους. Οι νεότεροι ψηφοφόροι δεν αποτελούν ισχυρή εκλογική κατηγορία, αφού, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, είναι μόλις το 14,76% του εκλογικού σώματος. Επίσης, για να ανατραπεί η σειρά πρέπει να πάνε όλοι και να ψηφίσουν μόνο ΣΥΡΙΖΑ. Η ελπίδα δεν έρχεται αυτή τη φορά, θολώνει την αντίληψη.
Ο λυρισμός των συνθημάτων
Την κατηγορηματική διάψευση της εικόνας και του ήχου του βίντεο απ’ το μπαρ της Λαμίας ακολούθησε μια έμμεση παραδοχή όσων απαθανάτισε η κάμερα ενός πράσινου κινητού. «Νομίζω», είπε ο Γιάννης Οικονόμου όταν ρωτήθηκε αν τραγουδούσε το παλιό δαπίτικο σύνθημα κατά του προαιώνιου αντιπάλου, «ότι το να προσπαθεί κανείς από προσωπικές στιγμές να κάνει κρίσεις για το ήθος κάποιων ανθρώπων, και για την άποψή τους για την πολιτική, για τους αντιπάλους τους, για τον κόσμο της πολιτικής, είναι άτοπο και παρατραβηγμένο». Οι θαυμαστές του κυβερνητικού εκπροσώπου που χάρισε τόσες στιγμές λυρικού οίστρου απ’ το πόντιουμ των μπρίφινγκ ίσως απογοητεύτηκαν κι έτσι, πάντως. Ισως προσδοκούσαν ότι εκείνος, αντί να εκφράζεται τόσο μπρούτα στην ιδιωτική του σφαίρα, θα χρησιμοποιεί έστω καμιά περιγραφή του Εμπειρίκου από τον Μεγάλο Ανατολικό για να πει τι θέλει να κάνει η ΝΔ στο ΠαΣοΚ.
