Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, τον Δεκέμβριο του 1991, ήταν ένα σοκ για τη Ρωσία. Η χώρα έχασε τον ηγεμονικό της ρόλο στον κόσμο και οι πολίτες της βυθίστηκαν σε μακρά περίοδο ανείπωτης φτώχειας και απόλυτης παρακμής. Ιδιαιτέρως οι συνταξιούχοι πετάχθηκαν στην κυριολεξία στον δρόμο. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι το προσδόκιμο ζωής των ρώσων πολιτών υποχώρησε στην πρώτη μετασοβιετική εποχή στα 45 χρόνια! Ακολούθησε μια μακρά διαδικασία εξοντωντικής αναδιάρθρωσης και πρωτοφανούς διαμοιρασμού των περιουσιακών στοιχείων της Ρωσίας σε πρόσωπα αμφιλεγόμενα, κομματικής προέλευσης κατά βάση, που δεν είχε προηγούμενο στην παγκόσμια Ιστορία. Και όλα αυτά εν μέσω πραξικοπημάτων, πολιτικών συγκρούσεων, εντάσεων και αναβίωσης του εγκλήματος.
Η Δύση τότε πανηγύριζε, θεωρούσε ότι η άλλοτε ηγεμονική ρωσική αρκούδα δεν είχε τις δυνάμεις να αναγεννηθεί, ούτε τις δυνατότητες να υπερβεί τις προκλήσεις της νέας εποχής. Αντί να φροντίσει για την ομαλή ένταξή της στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, την άφησε να πλέει μόνη της, με αποτέλεσμα να φανερώσει την ιδιοτυπία της και να καταλήξει στη συγκρότηση ενός αυταρχικού ολιγαρχικού κράτους.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
