Τουλάχιστον 20 περιστατικά ύποπτων ενεργειών ή και αστοχιών με αντίκτυπο και στο πολιτικό σκηνικό έχουν καταγραφεί στο εσωτερικό της ΕΥΠ την τελευταία 15ετία, προκαλώντας ερωτήματα για τον τρόπο δράσης, λειτουργίας και στοχεύσεων των μυστικών υπηρεσιών.

Η υπόθεση παρακολούθησης του τηλεφώνου του προέδρου του ΠαΣοΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη, και όχι μόνο, αποτελεί την τελευταία «πράξη» διαδοχικών προβληματικών ενεργειών εντός της ΕΥΠ. Δεν είναι μόνο η υπόθεση του κούρδου ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν το 1999 με την απαγωγή του από την τουρκική ΜΙΤ στην Κένυα ή η αποκάλυψη του ρόλου του ελληνοαμερικανού υπαλλήλου της πρεσβείας των ΗΠΑ Στίβεν Λάλας το 1993.

Τα τελευταία χρόνια αποκαλύπτονται και άλλες ύποπτες, αδικαιολόγητες παρακολουθήσεις, μεθοδεύσεις για υφαρπαγή κονδυλίων, πλαστογραφήσεις, αλλά και διαρροές εγγράφων στην ΕΥΠ που προκαλούν πλήθος ερωτημάτων.

Το πρόβλημα της υποχρηματοδότησης των μυστικών υπηρεσιών, η αδράνεια και η ανεπάρκεια ορισμένων πολιτικών υπαλλήλων της ή στρατιωτικών και αστυνομικών που εντάσσονται σε αυτήν (με επιπλέον επίδομα), ο μη επαρκής έλεγχος των συστημάτων παρακολούθησης, αλλά και των υπηρεσιακών επιλογών, σημαντικά κρούσματα διαφθοράς, διάτρητες «μυστικές» έρευνες και πρωτοφανείς επιπολαιότητες έχουν κατά καιρούς οδηγήσει σε σειρά λαθών και επιλήψιμων κινήσεων που έχουν απασχολήσει την κοινή γνώμη. Παράλληλα ανά περιόδους καταγράφονται πρωτοφανείς διαμάχες στελεχών των υπηρεσιών που απασχόλησαν τη δημοσιότητα, προσεγγίσεις «πρακτόρων» από ιδιωτικά συμφέροντα και αρκετές σκοπιμότητες πολιτικών προσώπων και διοικητικών στελεχών των μυστικών υπηρεσιών. Με την ΕΥΠ να χάνει διαρκώς τον προσανατολισμό της παρά τις προσπάθειες αναδιαρθρώσεων και αναμορφώσεων.

Εσωτερικός πόλεμος

Από την περίοδο 2005-2006, λοιπόν, έχει ξεσπάσει ένας πρωτοφανής εσωτερικός πόλεμος στην ΕΥΠ, όταν άρχισαν να διαρρέουν στοιχεία για την περιβόητη υπόθεση «απαγωγής Πακιστανών» – το καλοκαίρι της προηγούμενης χρονιάς – ύστερα από σήμα της Σκλότλαντ Γιαρντ που συνέδεε αλλοδαπούς που έμεναν στην Ελλάδα και στα Ιωάννινα με την αιματηρή επίθεση (τον Ιούλιο του 2005) της Αλ Κάιντα στο Λονδίνο. Ακολούθησαν νέα «επεισόδια» με αλληλοκατηγορίες μεταξύ στελεχών της ΕΥΠ για γλέντια σε νυκτερινά κέντρα με την παρουσία φωτογράφων που απαθανάτιζαν και εξέθεταν τους υποτίθεται μυστικούς πράκτορες της υπηρεσίας.

Την περίοδο 2006-2007 ξεκινά νέα σύγκρουση εντός της ΕΥΠ με εκατέρωθεν αποκαλύψεις και διαρροές για ύποπτες ενέργειες ομάδων της ΕΥΠ που είχαν το περιβόητο «βαλιτσάκι» – το φορητό σύστημα υποκλοπών κινητών τηλεφώνων – αλλά και μικροκάμερες που είχαν χρηματοδοτηθεί από κονδύλια της ευρωπαϊκής υπηρεσίας καταπολέμησης της απάτης OLAF. Την ίδια περίοδο εμφανίζεται και το «σκάνδαλο» με την εγκατάσταση και λειτουργία από την ΕΥΠ ειδικού συστήματος ανάλυσης δορυφορικών δεδομένων κόστους 1,6 εκατ. ευρώ για την παρακολούθηση των συνόρων μας. Ταυτόχρονα ανέκυψε νέο θέμα εντός της ΕΥΠ για τον διαγωνισμό επιλογής και προμήθειας του πρώτου κεντρικού συστήματος «νομίμων συνακροάσεων» κόστους 3,5 εκατ. ευρώ που οδήγησε στη φυλάκιση του προμηθευτή του συστήματος.

Το σχέδιο «Πυθία»

Το 2009 ασκήθηκε ποινική δίωξη εναντίον στελέχους της Διεύθυνσης Κατασκοπείας της ΕΥΠ γιατί είχε υφαρπάξει 5.000 απόρρητα έγγραφα «με σκοπό να τα παραδώσει σε ξένους αξιωματούχους», όπως σημειωνόταν στα σχετικά έγγραφα. Την ίδια περίπου περίοδο είχε ανακύψει, έπειτα και από ισχυρισμούς αμφιλεγόμενου πληροφοριοδότη από τη Ρωσία, και το σχέδιο «Πυθία» για την αναφερόμενη δολοφονία του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, το οποίο όμως δεν επιβεβαιώθηκε.

Επίσης την περίοδο 2010-2011 στελέχη της ΕΥΠ με τη συνεργασία επιχειρηματιών φέρεται να δημιούργησαν… κολέγιο στην οδό Ακαδημίας για να δίνουν υποτίθεται πτυχία σε πράκτορες, ενώ εμφανίστηκε αμφιλεγόμενο σχέδιο αγοράς εταιρείας πληροφορικής για υποτιθέμενη «κατασκοπεία σε βαλκανικές χώρες».

Επιπλέον εκείνη την περίοδο σχηματίστηκε νέα δικογραφία για διαρροή mail από στελέχη της ΕΥΠ με παραλήπτες μυστηριώδεις άγγλους πανεπιστημιακούς, ενώ υπήρξε ζήτημα με δημοσιοποίηση ψυχομετρικών τεστ υποψήφιων πρακτόρων των μυστικών υπηρεσιών. Ακολούθησαν έγγραφα στελεχών της ΕΥΠ με συνεχείς αλληλοκατηγορίες για «εθνικές προδοσίες», για «κατασκόπους μέσα στην υπηρεσία και σκόπιμη αποκάλυψη ελλήνων πληροφοριοδοτών στο εξωτερικό».

Σε άλλο έγγραφο ένα εκ των στελεχών της υπηρεσίας αναφερόταν σε δικαστική εκκρεμότητα που είχε με συνάδελφό του και της απέδιδε ότι «χρησιμοποίησε γνωστούς γελοίους ψευδομάρτυρες, άτομα με βεβαρημένο πολιτικό παρελθόν στην υπηρεσία όπως κοπανατζήδες, πλαστογράφους, χαρτοπαίκτες κι άλλα φιντάνια»! Ενας άλλος σημείωνε: «Τι να πρωτοθυμηθώ; Τις πιέσεις, τις απειλές και τους εκβιασμούς στα υπηρεσιακά συμβούλια στην ΕΥΠ όπου συμμετείχα;».

Εκρυθμες καταστάσεις

Και η έκρυθμη, ιδιόμορφη κατάσταση δεν είχε τέλος. Σε έρευνα προ μερικών ετών, αναδείχθηκε κύκλωμα εντός ΕΥΠ που προχώρησε – σε κατοικία στο Χαλάνδρι – σε πλαστογράφηση αποδείξεων που αφορούσαν υποτιθέμενες αμοιβές χιλιάδων ευρώ σε δημοσιογράφους για πληροφορίες που είχαν τάχα δώσει στις μυστικές υπηρεσίες.

Επιπλέον είχε διαπιστωθεί σχέση υπαλλήλων της ΕΥΠ σε κρίσιμα πόστα, με συμφέροντα κορυφαίων στελεχών τραπεζών. Στο πλαίσιο αυτό είχαν διαπιστωθεί περίεργες αποστολές στελεχών των μυστικών υπηρεσιών σε νησιά του Ιονίου για να παρακολουθήσουν μια γυναίκα ύποπτη για τραπεζική απάτη που προφανώς ήταν άσχετη με τα ενδιαφέροντα και τις προτεραιότητες των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών.

Ακόμα έχουν υπάρξει καταγγελίες για σχέσεις πρακτόρων της ΕΥΠ με εισπρακτική εταιρεία που χρησιμοποιούσε μεγάλη τράπεζα, όπως και για πρόσληψη και τοποθέτηση στο σύστημα νομίμων συνακροάσεων της ΕΥΠ συγγενών στελεχών πιστωτικού ιδρύματος. Επίσης υπήρξαν καταγγελίες για τηλεφωνικές υποκλοπές εν ονόματι επιχειρηματιών, όπως για δράση κυκλωμάτων της ΕΥΠ που συνδέονται με διακινητές μεταναστών (οι κατηγορούμενοι απηλλάγησαν στο δικαστήριο). Σημειώνεται ότι από έγγραφα που είχαν διαρρεύσει από τον ιστότοπο WikiLeaks υπήρχε από το 2014 ενδιαφέρον των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών για αγορά ύποπτου λογισμικού κατασκοπείας μέσω κινητών τηλεφώνων, παρόμοιου με το «Pegasus» και το «Predator» για τα οποία γίνεται τώρα λόγος.

Ρεκόρ παρακολουθήσεων

Τέλος, και την περίοδο 2016-2018 υπήρχε ραγδαία έξαρση των κρατικών παρακολουθήσεων. Να σημειωθεί ότι το 2016 είχαν ζητηθεί 10.376 άρσεις απορρήτου, ενώ το 2018 το σύνολο των αιτημάτων για τηλεφωνικές παρακολουθήσεις έφτασε συνολικά στις 14.513, σε ένα πρωτοφανές ρεκόρ όλων των εποχών. Εκείνη την περίοδο είχε καταγραφεί κύκλος παρακολουθήσεων από την ΕΥΠ πολιτικών προσώπων, υπηρεσιακών παραγόντων και ιδιωτών που φαίνεται να περιγράφονταν σε πληροφοριακά δελτία. Οι παρακολουθήσεις αυτές – φυσικές και με τεχνικά μέσα – φαίνεται να είχαν πραγματοποιηθεί προκειμένου να εντοπιστούν, σύμφωνα με το σενάριο των αξιωματούχων των μυστικών υπηρεσιών, οι «πολιτικές διασυνδέσεις» του κυκλώματος διαφθοράς εντός ΕΛ.ΑΣ. με πρωταγωνιστές πρώην και νυν αστυνομικούς.