Η στάση (εκλογικής) αναμονής και οι αβεβαιότητες που καλλιεργεί η προοπτική των διπλών, κατά τα φαινόμενα, εκλογών (απλής και ενισχυμένης αναλογικής), σε συνδυασμό με τις ανατροπές που αναμένονται στην κατανομή των βουλευτικών εδρών βάσει της τελευταίας απογραφής του πληθυσμού και της συμμετοχής των ομογενών στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας (που θα έχει πλέον 15 έδρες), αυξάνουν την αγωνία στη «γαλάζια» ΚΟ. Η αναμενόμενη μείωση εδρών σε περιφέρειες όπως η Α’ Αθηνών, ο Νότιος Τομέας Αθηνών, η Μαγνησία, η Αχαΐα, η Φθιώτιδα, η Καστοριά, η οποία οριακά κινδυνεύει να μετατραπεί σε μονοεδρική, όπως και η Χίος και η Θεσπρωτία, ή η Αρτα, η οποία «απειλείται» από τριεδρική να μετατραπεί σε διεδρική, κ.λπ. Ολη αυτή η ρευστότητα δημιουργεί έναν διαρκή «εκνευρισμό», ενώ ένας ικανός αριθμός βουλευτών, σύμφωνα με τους γνωρίζοντες, συνεχίζει να φλερτάρει με την ιδέα μιας «βελτίωσης» του εκλογικού νόμου που ψήφισε η ΝΔ το 2020 προς διασφάλιση της κυβερνητικής σταθερότητας (ελλείψει αυτοδυναμίας στις δεύτερες εκλογές), παρά τις περί του αντιθέτου επίμονες διαβεβαιώσεις του κ. Μητσοτάκη και ενώ γνωρίζουν ότι η όποια αλλαγή του υφιστάμενου εκλογικού πλαισίου, ακόμα και η πιο ανώδυνη, θα συνιστούσε μια έμμεση ομολογία ήττας ενώ θα έπληττε το προφίλ αξιοπιστίας του ίδιου του Πρωθυπουργού.