Αποστασιοποίηση
των «εκσυγχρονιστών»

Κανείς δεν μπορεί να βεβαιώσει προσώρας την προσδοκώμενη από τον κ. Ανδρουλάκη κινητικότητα των εκλογέων προς το Κέντρο. Ωστόσο υπάρχουν κάποιες σχετικές ενδείξεις. Ο κ. Μητσοτάκης φαίνεται πως σταδιακά θα αντιμετωπίσει διπλή πίεση. Οι άλλοτε σύμμαχοί του «εκσυγχρονιστές», που του προσέθεσαν δυνάμεις και δυνατότητες στις εκλογές του 2019, φανερώνουν πλέον τάσεις αποστασιοποίησης. Πρόσωπα όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος, η Αννα Διαμαντοπούλου, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο Γιώργος Φλωρίδης και άλλοι που στη βάση του αντισυριζαϊκού μετώπου είχαν ατύπως συντονιστεί και επί της ουσίας συμμαχήσει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, εμφανώς πια αποστασιοποιούνται, αναδεικνύοντας τόσο τη «μεταρρυθμιστική κόπωση» όσο και τις «διαχειριστικές ανεπάρκειες» της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης. Σε αντίθεση, ο κύκλος του εκσυγχρονισμού δίδει χώρο, χρόνο και με δημόσιες τοποθετήσεις επιδεικνύει διάθεση υποστήριξης στη νέα ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Αυτή η τάση μετατόπισης του εκσυγχρονιστικού κύκλου μόνο αδιάφορη δεν είναι. Στον βαθμό που επιβεβαιωθεί και αγκαλιαστεί από τον κ. Ανδρουλάκη, που σύμφωνα με τις τοποθετήσεις του θα επιδιώξει να ενσωματώσει το «όλον ΠαΣοΚ», θα επηρεάσει τη διάταξη των δυνάμεων στην πορεία προς τις κάλπες.

Ισχυρότερες πιέσεις
και από τα δεξιά

Σίγουρα ο κ. Μητσοτάκης, αν δεν αναλάβει δράση και δεν λάβει πολιτικές πρωτοβουλίες επιρροής στο Κέντρο, θα απολέσει κρίσιμες δυνάμεις, κινδυνεύοντας κυρίως να χάσει τον «αέρα» που του έδωσε το 39% το 2019. Ηδη στην κυβέρνηση αξιολογούν αυτές τις τάσεις μετατόπισης άλλοτε άτυπων συμμάχων και αναζητούν τις πολιτικές ιδιαιτέρως στη ζώνη του κοινωνικού τομέα που θα μπορούσαν να συγκρατήσουν την όποια μετατόπιση ψηφοφόρων προς το αναδυόμενο σοσιαλδημοκρατικό Κέντρο. Τα πράγματα δυσκολεύουν για τον κ. Μητσοτάκη έτι περαιτέρω καθώς ανάλογη, ίσως και ισχυρότερη, πίεση πιθανώς να δεχθεί από τα δεξιά του, όπου συγκροτούνται νέα σχήματα στη βάση του αντιεμβολιασμού και της αμφισβήτησης των πανδημικών μέτρων.

Εγκλωβισμός Τσίπρα στη «μικρή» Αριστερά

Αλλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ οι διαφαινόμενες μετατοπίσεις μόνο αδιάφορες δεν είναι. Η διάθεση του κ. Τσίπρα να διεκδικήσει το μεγαλύτερο τμήμα των ψηφοφόρων του παλαιού ΠαΣοΚ προσκρούει πλέον στις ελπίδες αναγέννησης του ευρύτερου χώρου της Κεντροαριστεράς. Κοινή είναι η πεποίθηση ότι κ. Τσίπρας άργησε, δεν προέβη στις αλλαγές που είχε προαναγγείλει στο κόμμα του, δεν επιχείρησε πολιτικά ανοίγματα, παρά εγκλωβίστηκε στον στενό κύκλο στελεχών της «μικρής» Αριστεράς, κινούμενος διαρκώς εν μέσω άγονων εσωτερικών ιδεολογικών συγκρούσεων.

Η δοκιμασία της
απλής αναλογικής

Κοινώς, η πορεία προς τις κάλπες δεν θα είναι απλή. Στον βαθμό δε που λόγω των πανδημικών συνθηκών και των όποιων οικονομικών περιπλοκών παραταθεί η προεκλογική περίοδος, θα δοθεί κρίσιμος χρόνος σε όλους, για άλλους αναγεννητικός και για άλλους προβληματικός. Το σίγουρο είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης θα δοκιμαστεί πραγματικά. Δεδομένης της απλής αναλογικής θα χρειαστεί να κατέλθει δυναμικά στην πρώτη αναμέτρηση ώστε να περιορίσει κατά το δυνατόν την όποια φθορά. Θα χρειαστεί, κατά τα φαινόμενα, να θέσει εξ αρχής και με τρόπο έντονο τα όποια διλήμματα επιλέξει, να δώσει δηλαδή μάχη πλήρους επικράτησης από την πρώτη εκλογική αναμέτρηση και να μην αφήσει να διαμορφωθεί κλίμα αναμονής νίκης στη δεύτερη αναμέτρηση. Κυβερνητικά στελέχη δεν κρύβουν ότι δεδομένης της απλής αναλογικής οι πλειοψηφίες είναι δύσκολα επιτεύξιμες και κρίσιμη θα είναι η εβδομάδα των διερευνητικών εντολών για σχηματισμό συμμαχικής κυβέρνησης. Οι διεργασίες που μπορεί να υποκρύπτουν οι διερευνητικές εντολές είναι πιθανό να αναδιαμορφώσουν ακόμη και την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών στη δεύτερη αναμέτρηση. Ηδη κυκλοφορούν σενάρια για προτάσεις κυβερνήσεων ευρείας συναίνεσης με επικεφαλής πρόσωπα προερχόμενα από αντίπαλους χώρους. Οπως και να έχει, το 2022, εκλογικό ή προπαρασκευαστικό των εκλογών του 2023, θα δώσει πάμπολλα γεγονότα και πολιτικές ανακατατάξεις μη διακρινόμενες επί του παρόντος.