Eφαγα χρόνια και χρόνια μετέχοντας στις προσπάθειες ανασυγκρότησης της έλλογης, ανανεωτικής, αντιδογματικής, κ.λπ. Αριστεράς/Κεντροαριστεράς. Μου έμελλε, ωστόσο, να τη δω να ανασυγκροτείται πρώτα υπό την ομπρέλα του Σημίτη (αρχηγού του ΠαΣοΚ, ας μην το ξεχνάμε αυτό) και ξανά τώρα υπό την ομπρέλα του Κυριάκου Μητσοτάκη, αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας (ούτε αυτό να το ξεχνάμε). Αν μάλιστα αληθεύει ότι όταν ο Στουρνάρας πρότεινε στον Μητσοτάκη δυο οικονομολόγους λέγοντάς του «μόνο που αυτοί είναι κεντροαριστεροί» ο Μητσοτάκης απάντησε «γιατί, εγώ τι είμαι;», το πράγμα έρχεται και κουμπώνει.
Προφανώς σε όσα προηγήθηκαν υπάρχει ο απαραίτητος «κόκκος αλατιού» (granum salis). Και κεντροαριστεροί υπάρχουν που δεν ακολουθούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη και προς απόδειξη είναι εν πολλοίς η ικανότητα της νέας κυβέρνησης να κινηθεί σε ρότα εκσυγχρονιστική/μεταρρυθμιστική. Πάντως, δεν μπορεί να μην έχει τη σημασία του ότι δεκαπέντε (αν μετράω σωστά) μέλη της κυβέρνησης που ορκίστηκε πρόσφατα έχουν κεντροαριστερή προέλευση.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
