Διπλωματική προσβολή για το Βερολίνο ή «αυτογκόλ» του Κιέβου; Η ακύρωση της επίσκεψης στην Ουκρανία του γερμανού ομολόγου του Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ από τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι αιφνιδίασε τη γερμανική πολιτική σκηνή και σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως από τον γερμανικό Τύπο. Αναλυτές μίλησαν για υπερβολική στάση του ουκρανού προέδρου, άλλοι τη χαρακτήρισαν κοντόφθαλμη, όμως πολλοί παραδέχθηκαν ότι ο νυν καγκελάριος Ολαφ Σολτς αντιμετωπίζει σήμερα τα επίχειρα της διαχρονικά φιλορωσικής στάσης της Γερμανίας.
Ενας από τους πολιτικούς που παρέμενε σταθερά ένθερμος υποστηρικτής της στενής εμπορικής συνεργασίας Μόσχας – Βερολίνου, που μόνο πέρυσι ανήλθε στα 60 δισ. ευρώ, ήταν και ο Σταϊνμάιερ, που επί ημερών του στο υπουργείο Εξωτερικών ο Πούτιν εισέβαλε το 2008 στη Γεωργία και το 2014, παραβιάζοντας κάθε έννοια σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου, προσάρτησε την Κριμαία, παγιώνοντας ταυτόχρονα έναν αιματηρό πόλεμο στην Ανατολική Ουκρανία. Η Γερμανία τότε αντιστάθηκε στην επέκταση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και μάλιστα «το ότι έβρισκε πάντα έναν τρόπο να συγχωρεί τον εξ ανατολών της φίλο», όπως σχολιάζει το «Politico» τη γερμανική ανοχή προς τη Ρωσία, οδήγησε την Ευρώπη στην ενεργειακή εξάρτηση από τη Μόσχα. Κυρίως ενθάρρυνε τον Πούτιν να προχωρήσει κι άλλο τις βλέψεις του στην περιοχή και τελικά να εισβάλει στην Ουκρανία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
