«Από το υπόγειο μέχρι τον 7ο είναι φανερό ότι κάτι αλλάζει. Και για καλό αλλάζει. Ο Αλέξης ήταν το «απόλυτο»… Δεν ξέρω αν ο Στέφανος ταιριάζει με την Κουμουνδούρου. Ξέρω ότι προσπαθεί να ταιριάξει και εννοείται ότι θα τον βοηθήσουμε να ταιριάξει». Ο άνθρωπος που υποδέχεται «Το Βήμα» στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, στην πλατεία Κουμουνδούρου, είναι παλιός «προεδρικός». Αυτή όμως είναι μία από τις πρώτες του μέρες με έναν νέο πρόεδρο. Οσο και αν φαινομενικά τίποτε δεν προδίδει τη «μετά-Τσίπρα» εποχή, την ίδια ώρα υπάρχει μια ανήσυχη ηρεμία. Σαν κάτι να σιγοβράζει. Και ας μην έχει εμφανιστεί ακόμη ο Στέφανος Κασσελάκης.
«Τον φωνάζουμε Στέφανο»
Αυτόν ασφαλώς περιμένουν όλοι στην Κουμουνδούρου – όπως και τα τηλεοπτικά συνεργεία απέναντι από την είσοδο. Τον περιμένει και ο θυρωρός που περιγράφει έναν «ευγενέστατο» άνθρωπο. «Μας είπε να τον φωνάζουμε Στέφανο» θα πει λίγο αργότερα μια κυρία, πάνω από γραφείο της οποίας ξεπροβάλλει η εικόνα του Αλέξη Τσίπρα.
Με τον συνοδό-ξεναγό μου φτάνουμε στο κυλικείο, στα αφτιά μας αντηχεί η «ουρά» του δελτίου ειδήσεων από τον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο». Αλλά και οι εντυπώσεις των υπαλλήλων του κυλικείου που επαναλαμβάνονται σαν «ηχώ» των προηγούμενων: «Είναι ο πρόεδρος της καρδιάς μας» λένε.
«Ηθελε να κατέβει να πάρει μόνος του το τοστάκι του. Είναι πολύ ευγενικός και απλός». Στην κουβέντα μπαίνει ένα νεαρό κορίτσι από το διπλανό τραπέζι: «Εκπροσωπεί τη δική μου γενιά, πιστεύει στη νέα γενιά και θα διεκδικήσει πράγματα για τη δική μας οικονομική ασφάλεια και όχι να ζούμε στην επισφάλεια» λέει.
«Αυτό που φάνηκε στην κοινωνία ήταν ότι ήθελαν έναν άνθρωπο έξω από το κομματικό πλαίσιο, που να προέρχεται από την αγορά, να είναι επαγγελματίας, να έχει όραμα»
Το θυμικό
Η επόμενη στάση είναι στον 5ο όροφο. Οι διάδρομοι είναι έρημοι, το μοναδικό σημάδι κινητικότητας είναι ένα ανοικτό γραφείο. Απέναντι βρίσκεται το γραφείο του Νίκου Παππά, του οποίου η πόρτα ήταν κλειστή. Η Εφη Αχτσιόγλου; «Τα μέλη της πολιτικής γραμματείας έχουν γραφεία εδώ, συμπεριλαμβανομένης και της Εφης Αχτσιόγλου. Τώρα είναι στη Βουλή» είναι η απάντηση. Ολοι οι κομματικοί υπάλληλοι όμως είναι στις θέσεις τους.
«Εχω ζήσει την Κουμουνδούρου και στα καλά της και στα μη καλά της. Τώρα βρίσκεται σε φάση ανασυγκρότησης» λέει ένας από αυτούς. «Είναι γεγονός ότι είναι η πρώτη φορά που γίνονται εκλογές χωρίς τον «ιστορικό μας ηγέτη», τον Αλέξη» προσθέτει ένας άλλος. Και τι σημαίνει αυτό για τους ίδιους; «Ηταν κάπως πρωτόγνωρο, είχαμε να διαχειριστούμε ένα θυμικό συντρόφων που τον αναζητούν».
Η γενική πεποίθηση στην Κουμουνδούρου είναι ότι αν ο Αλέξης Τσίπρας συγκινούσε μια μερίδα του κοινού, ο Στέφανος έκανε μεγάλο «γκελ» στην κοινωνία. «Θα σου πω ότι ο κόσμος έχει δώσει την ψυχή του στο κόμμα. Και ο Νίκος Παππάς και η Εφη Αχτσιόγλου. Αλλά αυτό που φάνηκε στην κοινωνία ήταν ότι ήθελαν έναν άνθρωπο έξω από το κομματικό πλαίσιο, που να προέρχεται από την αγορά, να είναι επαγγελματίας, να έχει όραμα. Ο Στέφανος κέρδισε γιατί στράφηκε με τα μάτια προς τα έξω, έκανε πράξη το αδιαμεσολάβητο. Κατάφερε να οργώσει τη χώρα και να μιλάει απευθείας με τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ» είναι η ανάγνωση.
«Οι απόψεις στο συνέδριο»
Η σχέση του Στέφανου Κασσελάκη με κάποια από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια των εθνικών εκλογών. «Είχαμε τυπική σχέση στις εκλογές, όταν με τον ναύαρχο Αποστολάκη οργώσαμε το Αιγαίο» θυμάται ένα τέτοιο στέλεχος. Μπορεί να γεννήθηκε τότε η ιδέα να διεκδικήσει την ηγεσία;
«Η απόφασή του μας αιφνιδίασε όλους. Ο Στέφανος ζύγισε τα πράγματα και αποφάσισε μόνος του». Μα δεν υπάρχει κανένας εδώ που σκέπτεται ότι είναι «αουτσάιντερ» στο κόμμα; «Ο Στέφανος όργωσε την Ελλάδα, έχει απόψεις που είναι σεβαστές. Για να γίνουν θέσεις του κόμματος πρέπει να περάσουν από το συνέδριο» απαντούν στενοί συνεργάτες του νέου προέδρου. Και πώς εξηγούν τη νίκη του; «Μας έλεγε και πριν από τον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών να κινηθούμε με σεμνότητα, και αυτό έκανε και ο ίδιος. Κινήθηκε με αμεσότητα και σεμνότητα και κέρδισε τον κόσμο».
Το «άβατο» του 7ου ορόφου
Η ξενάγηση θα ολοκληρωθεί με μια συζήτηση για το «δαχτυλίδι» της διαδοχής. Ολοι οι άνθρωποι του νέου προέδρου ομονοούν πως ο Αλέξης Τσίπρας έκανε πολύ καλά να μη δηλώσει «εντελώς ανοιχτά» τη στήριξή του σε κάποιον από τους πέντε υποψηφίους. Κανένας επίσης δεν γνωρίζει εάν ο τέως πρόεδρος θα διατηρήσει στην έδρα του κόμματος δικό του γραφείο. «Θα εξαρτηθεί από τον ίδιο και τον νέο πρόεδρο» είναι η εκτίμηση. Σε κάθε περίπτωση, ο δρόμος προς το προεδρικό γραφείο, στον 7ο όροφο, είναι κλειστός. «Κανένας δεν μπορεί να πάει εκεί» όπως εξηγούν. Στον ίδιο όροφο στεγάζονται ο διευθυντής του γραφείου του, οι στενοί του συνεργάτες, σύμβουλοι και γραμματείς.
«Ο λύκος και το μαντρί»
Το ασανσέρ που φτάνει στον 5ο δεν είναι άδειο. Οταν ανοίγει η πόρτα διακρίνονται στο εσωτερικό του ο ναύαρχος Αποστολάκης και ο Γιώργος Τσίπρας. Φαίνονται ευδιάθετοι καθώς ανεβαίνουν προς το «άβατο». Μόλις κλείνει η πόρτα έρχεται και η πληροφορία πως «ήρθε ο πρόεδρος». Εχει έρθει η ώρα της αποχώρησης. Αυτή όμως είναι μια λέξη που μπορεί να ανοίξει έναν νέο γύρο συζήτησης. Φοβούνται, όχι ασφαλώς την αποχώρηση μιας δημοσιογράφου, αλλά στελεχών;
«Θα δανειστώ μια ατάκα του Κωνσταντίνου Καραμανλή που έλεγε ότι «όποιος φεύγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος». Οπότε δεν πιστεύω να φύγει κανείς» λέει ένας παλιός «κουμουνδουριανός». Η «ατάκα» στην πραγματικότητα ήταν του Ευάγγελου Αβέρωφ. Αλλά έχουν περάσει τόσα χρόνια, η μνήμη εξασθενεί, οι εποχές έχουν αλλάξει. Μάρτυρας τα συνεργεία που περιμένουν ακόμη απ’ έξω.
