Οταν ο Ανδρέας Παπανδρέου εισήλθε το πρωί της 27ης Μαρτίου 1987 στον άκρως απόρρητο χώρο της ελληνικής επικράτειας, στο Κέντρο Επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ, και έκλεισαν οι πόρτες πίσω του, οι πάντες γνώριζαν ότι Ελλάδα και Τουρκία βρίσκονταν στα πρόθυμα πολέμου. Ο τότε πρωθυπουργός αφού ενημερώθηκε από τους επιτελείς και τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ πτέραρχο Νίκο Κουρή για τις κινήσεις του «Σισμίκ», έδωσε μία και μόνο εντολή: «Βυθίστε το σε περίπτωση που προχωρήσει σε έρευνες επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας». Εδωσε αυτή την εντολή και αναχώρησε για το Μαξίμου. Λίγο προτού φύγει από το Κέντρο Επιχειρήσεων, πήγε στο πορτοκαλί τριψήφιο τηλέφωνο που υπήρχε εκεί (μόνο για απόρρητες κλήσεις) και έκανε ένα τηλεφώνημα στον υπουργό Εξωτερικών Κάρολο Παπούλια. Οσοι βρίσκονταν εκείνη την ώρα στην αίθουσα, περιλαμβανομένου και του υπουργού Αμυνας Γιάννη Χαραλαμπόπουλου, άκουσαν καθαρά τον Παπανδρέου να του λέει: «Επιχείρηση Βουλγαρία – Ζίβκοφ αρχίζει τώρα».
Τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη είχε ο Παπανδρέου στον Παπούλια που του ανέθεσε ίσως την κρισιμότερη αποστολή. Ουσιαστικά, η «Επιχείρηση Ζίβκοφ» δεν ήταν τίποτε άλλο από μια μπλόφα που έστησαν με μεγάλη μαεστρία οι Παπανδρέου – Παπούλιας μαζί με τον τότε βούλγαρο ηγέτη Τεοντόρ Ζίβκοφ. Ουδείς γνώριζε ποια ήταν η αποστολή Παπούλια στη Βουλγαρία, και πολύ περισσότερο το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί. Ο Παπούλιας δεν είχε αφήσει να διαρρεύσει τίποτα, κάνοντας τους Δυτικούς να πιστεύουν ότι ένα είδος συμμαχίας ανάμεσα σε μια χώρα του ΝΑΤΟ και σε μια χώρα του Συμφώνου της Βαρσοβίας βρισκόταν στα σκαριά, κάτι που σφόδρα ανησύχησε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Το μυστήριο έγινε μεγαλύτερο κάνοντας τους Τούρκους να προβληματίζονται όταν έμαθαν πως η συνάντηση Παπούλια – Ζίβκοφ δεν έγινε μέσα σε μια αίθουσα, αλλά έξω στο χιονισμένο τοπίο, παρουσία μόνο μιας βουλγάρας μεταφράστριας. Κάτι σοβαρό συνέβαινε, κάτι απόρρητο. Οι Τούρκοι πάντως δεν έβγαλαν τότε το «Σισμίκ» στο Αιγαίο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
