Ηακριβής φράση δεν έχει σημασία. Αρκεί να θυμάστε τις δύο λέξεις. Τσίγκινο σωβρακάκι. Η εύθυμη πλευρά του πράγματος είναι ότι κάτι τέτοιες εκφράσεις χρησιμοποιούν τα παιδιά στο σχολείο σαν πείραγμα και τίποτα παραπάνω. Η τραγική πλευρά είναι ότι αυτές οι δύο λέξεις ειπώθηκαν και πριν από δύο ημέρες στη Βουλή, ότι ο αποκαλούμενος και «ναός της Δημοκρατίας» χρησιμοποιήθηκε επίσης ως αγωγός απαράδεκτων σεξιστικών σχολίων. Μήπως αυτός που τις χρησιμοποίησε είχε μυαλό μικρού παιδιού; Μακάρι. Το πιθανότερο είναι όμως ότι είχε μυαλό νηπίου. Και δυστυχώς ενός νηπίου επικίνδυνου ακόμη και για την κοινοβουλευτική μας δημοκρατία – δεδομένης της πολ(λ)άκις αποδεδειγμένης συμπεριφοράς του που αποδοκιμάζεται ακόμη και εντός του κόμματός του.
Αυτό που θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να μαθαίναμε είναι αν ο πολιτικός προϊστάμενος του εν λόγω «πολιτικού νηπίου» σκέφθηκε – έστω και για μία στιγμή – να ανακαλέσει στην τάξη τον «αψύ Σφακιανό» που «όλα τα σφάζει κι όλα τα μαχαιρώνει», που καταλαμβάνει το βήμα του Κοινοβουλίου διότι «έτσι του αρέσει», που προσβάλλει αστυνομικούς ή που καπνίζει όπου του αρέσει κι ας απαγορεύεται. Μοιάζει αδύνατο να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ο εν λόγω φαίνεται μάλιστα να απολαμβάνει την ασυλία της προεδρικής ομάδας, και όχι μόνο αυτό. Ουδείς θα εκπλαγεί αν στο πλαίσιο του λαλιώτειου «σκληρού ροκ» που αναμένεται να παρακολουθήσουμε προσεχώς αναλάβει και πρωταγωνιστικό ρόλο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
