Η φράση «στην ανάγκη και οι θεοί πείθονται» ίσως ταιριάζει «γάντι» στην περίπτωση της Συμφωνίας για τον Καθορισμό των Ορίων Θαλασσίων Ζωνών μεταξύ Ελλάδος και Ιταλίας που υπεγράφη στις 9 Ιουνίου στην Αθήνα. Αν και είναι προφανές ότι δεν χρειάστηκε να περάσουν… 43 χρόνια για να αποκτήσει η Ελλάδα μια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) με την Ιταλία (καθώς όταν το 1977 η Αθήνα και η Ρώμη συνήψαν συμφωνία οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας δεν υφίστατο καν ο σχετικός όρος), η σημασία της υπογραφής της περασμένης Τρίτης από τους υπουργούς Εξωτερικών Νίκο Δένδια (κατέβαλε άοκνες προσπάθειες τις τελευταίες εβδομάδες) και Λουίτζι Ντι Μάιο αντιστοίχως είναι ξεκάθαρη. Για την ελληνική πλευρά, αποτελεί ένα θετικό βήμα μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον, όπως αυτό διαμορφώνεται έπειτα από την υπογραφή του τουρκολιβυκού μνημονίου τον περασμένο Νοέμβριο. Η προσεχής – και πολύ δυσκολότερη – επιδίωξη θα είναι η επίτευξη ανάλογης συμφωνίας με την Αίγυπτο. Η επίσκεψη του κ. Δένδια στο Κάιρο την επόμενη Πέμπτη 18 Ιουνίου ίσως αποτελέσει εφαλτήριο για θετικές εξελίξεις, αν και η μέχρι σήμερα στάση της αιγυπτιακής πλευράς δεν εμπνέει αισιοδοξία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
