«Ηαλλαγή δεν γίνεται με φθαρμένα υλικά, ούτε με ανακυκλωμένους πρωτομάστορες, χρειάζονται νέα πρόσωπα, με κοινό νου, ακεραιότητα και θέληση προσφοράς». Η διαπίστωση ήταν του Σταύρου Τσακυράκη – πόσο δικαιωμένος θα ένιωθε σήμερα – αλλά ήταν και μια από τις φράσεις του που επέλεξε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου στην εισαγωγή της στο βιβλίο του «Δικαιοσύνη, η ουσία της πολιτικής». Αντικατοπτρίζει όμως με σαφήνεια και την ουσία της επιλογής της ως υποψήφιας για το ύπατο αξίωμα της χώρας, χωρίς να θέλουμε να υποτιμήσουμε κανέναν ή καμία από όσους και όσες είχαν ακουστεί.
Η επιλογή τής μέχρι τώρα προέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας, μια άλλη δική της κατάκτηση, πέρα από μια κίνηση υψηλού συμβολισμού (η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος) αποτελεί και μια αλλαγή παραδείγματος για τη λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος. Μια επιλογή που υπερβαίνει διχασμούς και παθογένειες του παρελθόντος και δείχνει τον δρόμο για ευρύτερες συναινέσεις, ενώ παράλληλα στέλνει και ένα παιδευτικό μήνυμα για τις νεότερες γενιές, και ιδιαίτερα τις γυναίκες, ότι η αξιοκρατία και η ηθική ακεραιότητα μπορούν επιτέλους να αποτελέσουν πυξίδα για το μέλλον τους.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
