Η Νέα Δημοκρατία στηρίζεται σε αυτούς. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξέρει ότι του κρατούν γερά τα μετόπισθεν όταν εφορμά προς τα κεντροαριστερά μετερίζια. Ολόκληρη η κυβέρνηση βασίζεται στους στυλοβάτες της δεξιάς παράταξης, στο πολιτικό και κοινωνικό τους δίκτυο και στο δίκτυο πίσω από αυτό, που διαμοιράζει πόστα, διεκδικήσεις, μικρά ή μεγαλύτερα οφέλη, όλα όσα συνεπάγεται η κατοχή της εξουσίας.
Αυτό, τουλάχιστον, πίστευαν οι στυλοβάτες μέχρι να ανοίξει η συζήτηση για τον γάμο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών από τον Πρωθυπουργό και να χάσουν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Τα ενημερωτικά σεμινάρια στα γραφεία της ΝΔ δεν προκάλεσαν τη θεαματική μεταμόρφωση των διαφωνούντων βουλευτών, «Σαούλ» αποδείχθηκαν μόνο εκείνοι που σκόπευαν να μεταστραφούν έτσι κι αλλιώς στην πορεία. Εκανε όμως καθαρό σε όλους ότι ο Κ. Μητσοτάκης θα τηρήσει τις ισορροπίες χωρίς να διαπραγματεύεται με κανέναν και για τίποτα.
Σκληρό πρέσινγκ
Το μήνυμα, μολονότι σιωπηρό, παραδόθηκε με ηχηρό τρόπο στον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, έναν πολιτικό που από χαρακτήρα δεν τα πάει καλά με τους συμβιβασμούς και τις υποχωρήσεις. Μοιραία η ιδιοσυγκρασία του νυν και του πρώην συγκρούστηκαν, οι δονήσεις τάραξαν την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ, αλλά δεν προκλήθηκε τεκτονικός σεισμός.
Θα ήταν δύσκολο υπό τις δεδομένες συνθήκες, καθώς οι σκληροπυρηνικοί αρνητές του γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια υφίστανται διπλό σκληρό πρέσινγκ. Από τη μια πλευρά οι ψηφοφόροι τους απαιτούν να καταψηφίσουν το νομοσχέδιο, ως ομολογία πίστεως στην ορθοδοξία της παράταξης. Από την άλλη ο Γιάννης Μπρατάκος, σαρξ εκ της σαρκός της ακραιφνούς δεξιάς πτέρυγας, ως έμπιστος του Πρωθυπουργού τούς τηλεφωνεί και τους πιέζει να μη στενοχωρήσουν τον Μητσοτάκη και αν δεν πείθονται να ψηφίσουν το νομοσχέδιο τουλάχιστον ας επιλέξουν την αποχή.
Οι άνθρωποι έχουν αποσταθεροποιηθεί. Ο ίδιος Μπρατάκος που άλλα τους λέει ιδιωτικά, στα σεμινάρια τους διαβεβαιώνει ότι είναι ελεύθεροι να ψηφίσουν ό,τι θέλουν και ότι ο Πρωθυπουργός δεν θα το μετρήσει εναντίον τους. Κανένας δεν τον πιστεύει. Τα μαντάτα για τα τηλεφωνήματα κυκλοφόρησαν παντού και οι διαρροές για ενδεχόμενο ανασχηματισμό μετά τις ευρωεκλογές έκαναν ορισμένους από το «όχι» να αμφιταλαντεύονται μεταξύ του «ναι» και της αποχής. Παράλληλα, οι παρεμβάσεις του νεοφώτιστου… δικαιωματιστή Αδ. Γεωργιάδη στο πρώτο γκρουπ βουλευτών, τη Δευτέρα, εκνεύρισαν και τους υποστηρικτές και τους ενάντιους στον νόμο με αποτέλεσμα ο αντιπρόεδρος της ΝΔ και υπουργός Υγείας να αποσυρθεί από τις ενημερώσεις.
Η μετάλλαξη προσώπων όπως ο Μπρατάκος και ο Γεωργιάδης δεν λειτουργεί καλά στο εσωτερικό του κόμματος, κάποιοι λένε ότι ενισχύει το «όχι». Στον αντίποδα ο Μ. Βορίδης επέλεξε να στηρίξει την κυβέρνηση… διαφωνώντας και διατηρώντας την πρωθυπουργική ανοχή. Σε δύο κομματικές συγκεντρώσεις που μίλησε επιστράτευσε το επιχείρημα «ακόμα και αν διαφωνούμε με ένα μέτρο συμφωνούμε σε πολλά άλλα και δεν χρειάζεται να τραβήξουμε το χαλί στον Μητσοτάκη». Η καταλλαγή μοιάζει αποδοτικότερη τακτική, αλλά στον πόλεμο όλα επιτρέπονται και στο τέλος αυτό που θα μετρήσει είναι πόσοι «γαλάζιοι» βουλευτές θα ψηφίσουν το νομοσχέδιο.
Σε αυτή την ατμόσφαιρα εκδηλώθηκε η δυσφορία του Αντ. Σαμαρά και η proxy αντιπαράθεση από την πλευρά Μητσοτάκη μέσω του κυβερνητικού εκπροσώπου Π. Μαρινάκη. Σε άλλες εποχές η αποδοκιμασία ενός πρώην προέδρου του κόμματος και πρωθυπουργού θα προκαλούσε ρήγμα στη συνοχή της κυβέρνησης. Τώρα μοιάζει με αγκάθι στα πλευρά που ο Κ. Μητσοτάκης παριστάνει ότι δεν υπάρχει όσο ο κόσμος της παράταξης θυμώνει, αλλά δεν αποσύρει την ψήφο του.
Ο πρώην πρωθυπουργός συντηρεί γύρω του έναν κόσμο της ΝΔ που κάποτε αποτελούσε τη ραχοκοκαλιά της παράταξης και πλέον μετά τα ανοίγματα προς την Κεντροαριστερά νιώθει απόκληρος. Τα στελέχη του δεν υπουργοποιούνται, οι απόψεις τους αντιμετωπίζονται σαν αραχνιασμένα κατάλοιπα μιας ξεχασμένης Δεξιάς, οι ψηφοφόροι τους δεν τους νιώθουν ισχυρούς, και το κυριότερο δεν έχουν ένα σημείο αναφοράς μέσα στο κόμμα. Ο Κ. Καραμανλής αποσύρθηκε από την πολιτική, αλλά ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για αυτόν τον ρόλο. Ο μόνος που απέμεινε είναι ο Αντ. Σαμαράς.
«Λέει αυτά που πιστεύει»
Ενδιαφέρεται ο 72χρονος πολιτικός να γίνει κομματάρχης της Δεξιάς μέσα στη ΝΔ; Μήπως ετοιμάζεται να ηγηθεί ενός νέου κόμματος στα δεξιά της ΝΔ; Η σεναριολογία για τις βλέψεις του δίνει και παίρνει μεταξύ των βουλευτών, καθώς ορισμένοι διατείνονται ότι μεταφέρουν και τις ανησυχίες του Μεγάρου Μαξίμου.
«Αυτά είναι αστειότητες» απαντούν μονοκόμματα συνεργάτες του. «Ο Σαμαράς», συνεχίζουν, «λέει αυτά που πιστεύει με μεγάλη συνέπεια εδώ και πολλά χρόνια. Δεν θα δεχθεί ποτέ να σταματήσει να μιλάει για θέματα που έχουν σημασία για την παράταξη, ούτε θα ζητήσει την άδεια κανενός για να μιλήσει».
Γιατί πύκνωσε τόσο πολύ τις παρεμβάσεις του τελευταία; «Μα δεν άνοιξε εκείνος ταυτόχρονα το Μεταναστευτικό και τον γάμο των ομοφύλων, ο Μητσοτάκης τα άνοιξε». Μήπως υποβόσκει η ιστορική βεντέτα; «Αυτό είναι τελείως ανόητο. Ο Σαμαράς δεν επιδιώκει την αντιπαράθεση, μιλάει με βάση τη συνείδησή του και την αλήθεια και λέει αυτό που πιστεύει όλος ο κόσμος. Οσοι θεωρούν ότι υποκρύπτονται πικρίες ας αναρωτηθούν: αυτές οι πικρίες δεν υπήρχαν το προηγούμενο διάστημα;».
Παράξενη ισορροπία
Στην πραγματικότητα, ο πρώην και ο νυν πορεύονται σε μια παράξενη ισορροπία από τον Ιανουάριο του 2016 που εξελέγη πρόεδρος της ΝΔ ο Κ. Μητσοτάκης. Στο συνέδριο της ΝΔ το 2018 ο Σαμαράς μίλησε τελευταίος, μετά τη χλιαρή υποδοχή των συνέδρων στον Μητσοτάκη, και αποθεώθηκε. Την επόμενη χρονιά ο Μητσοτάκης κράτησε για τον εαυτό του την ακροτελεύτια ομιλία του συνεδρίου, αλλά είχε πλέον εκλεγεί πρωθυπουργός. Τότε υπήρξαν πολλές διαρροές για πιθανή επιλογή του Σαμαρά ως Επιτρόπου στην Κομισιόν, θέση που πήρε ο Μ. Σχοινάς, αργότερα το όνομά του μπήκε στον ανεμιστήρα για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αν η χρησιμοποίηση του ονόματός του τον έθιξε δεν το έδειξε. Στήριζε σταθερά – «για να μην ξαναέρθει ο ΣΥΡΙΖΑ» – τον Μητσοτάκη αλλά και κριτικά, μην κρύβοντας τις διαφωνίες του σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, στο Μεταναστευτικό (εξ ου και καταψήφισε την πρόσφατη τροπολογία Καιρίδη), στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.
Ακόμα και όσοι διαφωνούν με τον κ. Σαμαρά σε ένα συμφωνούν μαζί του. «Γιατί έφερε αυτό το νομοθέτημα τώρα ο Πρωθυπουργός και έκανε άνω-κάτω τη ΝΔ;» διερωτώνται οι διάφορες φυλές της ΝΔ. Κάποιοι αναζήτησαν απαντήσεις στην ανακατανομή των αξιωμάτων στην ΕΕ, σενάρια που διέψευσε ο κ. Μητσοτάκης. Αλλοι έμειναν με την απορία. Ισως η απάντηση να κρύβεται στον χαρακτήρα του Πρωθυπουργού, αφού το είπε θα το κάνει, και στην επιμονή, σύμφωνα με συνεργάτες του, να εμφανίζεται θεσμικός, συνεπής και μεταρρυθμιστής.
Ο «τοκετός και οι ωδίνες»
Μέτρησε, προσθέτουν, τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης και είδε ότι η «αιμορραγία» από τα δεξιά είναι κοντά στο 1% ενώ συγκέντρωνε το ενδιαφέρον των αναποφάσιστων κεντρώων ψηφοφόρων. Και αποφάσισε να φέρει άμεσα το νομοσχέδιο, γιατί αν το έφερνε μετά τις ευρωεκλογές οι προοδευτικοί ψηφοφόροι θα πίστευαν ότι φοβήθηκε το κόμμα του και οπισθοχώρησε ενώ οι συντηρητικοί θα τον κατηγορούσαν ότι τους κορόιδεψε για να υφαρπάξει την ψήφο τους.
Στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρούν ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποτελεί διαιρετική τομή και ότι επανατοποθετεί τη ΝΔ έναντι και της Δεξιάς και του Κέντρου. Την αντίθεση του κ. Σαμαρά την αποδέχονται ως ειλικρινή και πολιτική ή ίσως ως αναπόφευκτη, αλλά το ερώτημα είναι πόση παραδοσιακή ΝΔ χωράει στη νέα ΝΔ; Μπορεί αυτός ο τοκετός να ολοκληρωθεί χωρίς ωδίνες, όταν ο Κ. Μητσοτάκης κοιτάζει σταθερά προς το Κέντρο και ένα μέρος του κόμματος μαζεύεται σαν σκαντζόχοιρος στα δεξιά και αρχίζει να συνομιλεί με οντότητες πέραν της ΝΔ; Σε αυτή την περίπτωση η «εξαίρεση Σαμαρά» είναι εμπόδιο ή πλεονέκτημα;
