Μαθήματα κυνισμού με δάνεια και επιχορηγήσεις

Η διπλωματία ήταν απούσα από τη συγκεκριμένη Σύνοδο, ενώ περίσσεψε ο κυνισμός. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων για τη σύνθεση του Ταμείου Ανάκαμψης και την ισορροπία μεταξύ επιχορηγήσεων και δανείων, ο οικονομικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού Αλέξης Πατέλης παρατήρησε ότι, μολονότι το ποσό που αναλογούσε σε δάνεια είχε αυξηθεί, το ποσοστό επί του Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος (GNI) που θα μπορούσε να αντλήσει κάθε χώρα είχε μείνει στάσιμο. Αυτό στην πράξη σήμαινε ότι μέρος των αυξημένων δανείων δεν θα ήταν προσβάσιμο και θα έμενε αναξιοποίητο. Η Ελλάδα ενημέρωσε τους Ιταλούς, τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους, οι οποίοι δεν το είχαν αντιληφθεί, και αμέσως η ιταλική αντιπροσωπεία έθεσε το θέμα στους Ολλανδούς. Εκείνοι παραδέχτηκαν ότι γνώριζαν το θέμα και το άφησαν έτσι προκειμένου να μην απορροφηθεί το σύνολο των 360 δισ. ευρώ που προβλέπει το Ταμείο με τη μορφή δανείων. Οι υπόλοιποι αντιτάχθηκαν στην ολλανδική θέση και στο τελικό κείμενο συμπερασμάτων αυξήθηκε το ποσοστό επί του GNI που μπορεί να λάβει ως δάνεια μια χώρα από 4,7% σε 6,8% – για την Ελλάδα σημαίνει 12,7 δισ. ευρώ. Υπήρξε όμως και ένα σημείο που κέρδισε η Ολλανδία και βοηθά τις νότιες χώρες με λιμάνια, όπως ο Πειραιάς. Σήμερα, αν μια χώρα αποτελεί είσοδο εμπορευμάτων στην ΕΕ, έχει δικαίωμα να παρακρατήσει το 20% ως λογιστικά έξοδα. Η πρόταση της Κομισιόν ήταν να μειωθεί στο 10%, αλλά ο Ρούτε κατάφερε να ανεβάσει το ποσοστό στο 25%.