Είναι κανόνας στην πολιτική: μην περιμένεις τίποτα καλό όταν υπάρχει ακρίβεια. Και η ακρίβεια, που άρχισε να αχνοφαίνεται εκεί στα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου, σήμερα είναι εδώ, και βροντοφωνάζει την παρουσία της, δυστυχώς άφοβα. Υποβοηθούμενη δε από τους κλασικούς άρπαγες, τους κερδοσκόπους που καιροφυλακτούν σε κάθε έμμεση ή άμεση επανεμφάνισή της, είναι έτοιμη να καταπιεί κάθε επίδομα και την όποια αύξηση στον κατώτατο μισθό αποφάσισε να δώσει η κυβέρνηση στα ευάλωτα κοινωνικά στρώματα.
Η ακρίβεια είναι εδώ λοιπόν. Κι όταν η ακρίβεια είναι εδώ, το τελευταίο που μπορεί να περιμένει μια κυβέρνηση είναι ότι δεν θα τη χρεωθεί. Γιατί όπως έχουμε επισημάνει και σε άλλη φάση, ο καταναλωτής και εν δυνάμει ψηφοφόρος κάθε φορά που πλησιάζει στο ράφι ενός σουπερμάρκετ, δεν βλέπει ούτε τον πληθωρισμό που εκτοξεύθηκε παγκοσμίως ούτε τους κακούς κερδοσκόπους ούτε καν τους αρμόδιους υπουργούς: τον Κυριάκο Μητσοτάκη βλέπει απέναντί του και κανέναν άλλο. Και με αυτόν ανοίγει «διάλογο». Μονοθεματικό και μονομερή. Ρωτάει, αλλά ο ερωτώμενος δεν απαντάει. Και το χειρότερο, εκείνοι που είναι εντεταλμένοι να απαντούν «αντ’ αυτού» – οι αρμόδιοι υπουργοί, υφυπουργοί κ.λπ. – στο γιατί συμβαίνει όλο αυτό, συνήθως περιπλέκουν δραματικά την κατάσταση, προκαλούν εκνευρισμό, θυμό, απογοήτευση, ίσως και οργή.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
