Ηδικαιοσύνη, όπως ακριβώς και η φύση, απεχθάνεται τα κενά. Η δικαιοσύνη επίσης, σε αντίθεση με απρόθυμους ή και φοβικούς νομοθέτες, ούτε το πλήρωμα του χρόνου περιμένει, ούτε πάντα την ωρίμανση των συνθηκών. Και ευτυχώς. Η πρόσφατη απάντηση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε προδικαστικό ερώτημα διοικητικού πρωτοδικείου της Σόφιας στη Βουλγαρία αφορά τα παιδιά ομόφυλων ζευγαριών και είναι σημαντική. Με δυο λόγια, τα κράτη-μέλη υποχρεούνται να αναγνωρίζουν τα παιδιά ομοφύλων ως τέτοια, ακόμη κι αν στο εσωτερικό τους, στο εθνικό δίκαιο δηλαδή, δεν υπάρχει σχετική πρόβλεψη.
Ας υποθέσουμε λοιπόν πως ο Κ. και ο Λ., έλληνες πολίτες που έχουν παντρευτεί και ζουν στην Ισπανία, μία από τις χώρες που αναγνωρίζουν τον γάμο μεταξύ ομοφύλων, αποκτούν μέσω παρένθετης μία κόρη. Το παιδί γεννιέται σε μαιευτήριο της Μαδρίτης και στο πιστοποιητικό γέννησής της, στα πεδία «Πατέρας/Γονέας Α» και «Μητέρα/ Γονέας Β» είναι γραμμένα τα ονόματα του Κ. και του Λ. Οι δύο Ελληνες ζητούν από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές να προχωρήσουν σε όλες τις δέουσες ενέργειες προκειμένου το παιδί να δηλωθεί στο ληξιαρχείο και ως έλληνας πολίτης, τέκνο ελλήνων πολιτών, να πάρει διαβατήριο και όλα τα συναφή έγγραφα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
