Ησυζήτηση για τον προϋπολογισμό επιβεβαίωσε για μία ακόμα φορά τους ασύμπτωτους δρόμους που ακολουθεί εδώ και χρόνια το πολιτικό σύστημα. Με εξαίρεση τις εξελίξεις με την Τουρκία, όπου υπήρξε μια αξιοσημείωτη σύμπλευση, στο άλλο μείζον εθνικό θέμα, την πορεία ανασυγκρότησης της χώρας, παρακολουθήσαμε έναν διάλογο κωφών. Από τη μια καταστροφολογία και από την άλλη μια ωραιοποιημένη εικόνα της πραγματικότητας που βιώνουμε.
Προφανώς υπάρχει μια βελτίωση του οικονομικού κλίματος, μια αίσθηση ότι αρχίζουμε να ξεφεύγουμε από τον πάτο του βαρελιού αλλά έχουμε μακρύ δρόμο μπροστά μας για να δικαιολογήσουμε τους πανηγυρικούς κυβερνητικούς τόνους και την αυτοϊκανοποίηση για τις επιτυχίες τους. Η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται στη Β’ Εθνική της Ευρώπης, η απόσταση από τις χώρες της ευρωζώνης – και όχι μόνο – έχει διευρυνθεί δραματικά σε βάρος μας και το χάσμα ανάμεσα στις προσδοκίες ευημερίας και τις παραγωγικές δυνατότητές μας είναι τεράστιο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
