«Καυτός Ιούνιος» για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις

Οι «δίδυμες Σύνοδοι Κορυφής» των Βρυξελλών τον προσεχή Ιούνιο, η μεν πρώτη του ΝΑΤΟ στις 14 Ιουνίου, η δε δεύτερη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 24-25 Ιουνίου, αποτελούν τα επόμενα κομβικά σημεία στις ελληνοτουρκικές και ευρωτουρκικές σχέσεις. Η διατήρηση της σχετικής ηρεμίας που έχει επικρατήσει στο τρίγωνο Αθήνα – Λευκωσία – Αγκυρα από τον περασμένο Δεκέμβριο αποτελεί ένα στοίχημα, ώστε να αποφευχθεί μία κρίση όπως εκείνη του περασμένου θέρους στην Ανατολική Μεσόγειο. Ωστόσο, οι αρμόδιοι επιτελείς στο Πεντάγωνο και το δίδυμο του υπουργού Εθνικής Αμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου και του Α/ΓΕΕΘΑ στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου προετοιμάζονται για όλα τα ενδεχόμενα.

Αλλωστε, η «πτώση της θερμοκρασίας» δεν σημαίνει τίποτα από μόνη της. Οι δύο χώρες βρίσκονται σε διαφορετικά στρατόπεδα ιδιαίτερα στο θέμα της Λιβύης, όπου η Αθήνα επιδιώκει την επανάκαμψή της ώστε να μπορέσει σε πρώτη ευκαιρία να εξισορροπήσει την κατάσταση που δημιούργησε η σύναψη του τουρκολιβυκού Μνημονίου οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών. Η Αγκυρα δε, που προσπαθεί να αποτρέψει την πλήρη ανατροπή της στρατιωτικής της παρουσίας στη χώρα, επιδιώκει να σπάσει το μέτωπο που έχει διαμορφωθεί στην Ανατολική Μεσόγειο και στην περιοχή του Κόλπου, μέσω μίας δύσκολης επαναπροσέγγισης με την Αίγυπτο, κυρίως, τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.