Γ.Μ.: Το γεγονός ότι 4 στους 10 φορολογουμένους εμφανίζονται να ζουν με εισόδημα 5.000 ευρώ ετησίως αποδεικνύει τεράστια φοροδιαφυγή, κυρίως στα ελευθέρια επαγγέλματα. Πώς προτίθεστε να αντιμετωπίσετε το μείζον αυτό πρόβλημα, το οποίο αδικεί αφόρητα τους νομοταγείς φορολογουμένους;
«Η φοροδιαφυγή είναι, πράγματι, εκδήλωση αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Ο περιορισμός της, προφανώς, συμβάλλει σημαντικά στην ενίσχυση των δημόσιων ταμείων. Ενώ μας δίνει τη δυνατότητα να μειώσουμε άλλους φόρους ή να διοχετεύσουμε πόρους εκεί όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη. Δεν μπορούμε, βέβαια, να αγνοούμε την πρόοδο που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια στο μέτωπο της φοροδιαφυγής. Αλλωστε την αναγνωρίζουν και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και την αποδεικνύουν οι αλλεπάλληλες υπερβάσεις που έχουμε πετύχει στους δημοσιονομικούς μας στόχους. Σημαντικό ρόλο παίζει, ασφαλώς, η ραγδαία αύξηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών, πεδίο στο οποίο φτάσαμε ήδη τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Γι’ αυτό και έχει μειωθεί αισθητά το αποκαλούμενο και «VAT gap», δηλαδή το χάσμα στον ΦΠΑ λόγω φοροδιαφυγής. Είμαστε, συνεπώς, σε καλό δρόμο. Ομως αυτό δεν φτάνει. Εχουμε δρομολογήσει μια σειρά παρεμβάσεων, με πρώτη τη σύνδεση των ταμειακών μηχανών με τα POS. Επίσης, το ηλεκτρονικό τιμολόγιο σε όλη την αλυσίδα των συναλλαγών. Και, πλέον, αξιοποιούμε εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης που εντοπίζουν αυτόματα παραβατικές συμπεριφορές. Ετσι πιστεύω ότι σχετικά σύντομα θα αποκατασταθεί αυτή η αδικία να επωμίζονται συγκεκριμένοι πολίτες τα βάρη των άμεσων φόρων όταν άλλοι φοροδιαφεύγουν. Και έτσι θα αυξηθούν τα δημόσια έσοδα, ώστε να μειώνονται, σταδιακά, τα φορολογικά βάρη για όλους. Κάτι που θα τονώσει και τη φορολογική συνείδηση των πολιτών. Ο περιορισμός της φοροδιαφυγής – δεν θα μιλήσω για εξάλειψη, διότι θέλω να είμαι ρεαλιστής – είναι μια κεντρική πτυχή του σχεδίου μας. Μπορεί, μάλιστα, να αποδειχθεί και ένας «κρυφός άσος» για τη στήριξη των δημόσιων οικονομικών. Και να είναι αυτό το «κλειδί» που, σε βάθος τετραετίας, θα μας επιτρέψει να ανοίξουμε και την «πόρτα» για μόνιμες και οριζόντιες μειώσεις στον Φόρο Προστιθέμενης Αξίας».
Α.Κ.: Η αντιπολίτευση, προεξοφλώντας το εκλογικό αποτέλεσμα, προβάλλει ως απειλή την πολιτική σας παντοδυναμία και σας περιγράφει ως έναν δυνάμει «κοινοβουλευτικό δικτάτορα». Τι απαντάτε σε αυτά; Σας ανησυχούν ενδεχόμενες αλαζονικές συμπεριφορές από στελέχη της ΝΔ;
«Η αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΠαΣοΚ, μην έχοντας κυβερνητική πρόταση, το μόνο που κάνουν είναι να επιτίθενται διαρκώς στη Νέα Δημοκρατία. Ζητώντας από τους πολίτες τι; Nα μην της δώσουν αυτοδυναμία, γιατί αυτό δήθεν θα οδηγήσει σε παντοδυναμία. Σαν να μη γνωρίζουν, δηλαδή, οι Ελληνες ότι επί 4 ολόκληρα χρόνια κυβέρνηση αυτοδυναμίας είχαν. Και το έργο αυτής της κυβέρνησης επικρότησαν τον Μάιο. Αυτό το επιχείρημα, συνεπώς, είναι αστείο. Παντοδύναμος είναι μόνο ο λαός. Ειδικά το ΠαΣοΚ, μάλιστα, δεν μπορεί να ταυτίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και σε αυτό το θέμα. Είναι το κόμμα που το 1996, το 2000 ή το 2009, για να μην πάμε στη δεκαετία του ’80, κυβερνούσε με ποσοστά πάνω από 40%. Τότε, άραγε, αυτά τα ποσοστά ήταν «νίκη του λαού» αλλά σήμερα είναι «κίνδυνος για τη δημοκρατία»; Ή, μήπως, απειλήθηκε ποτέ το πολίτευμα επειδή η έκφραση της βούλησης των πολιτών στην κάλπη ήταν εμφατική; Επαναλαμβάνω, πρόκειται για άκρως υποκριτική στάση. Οπως σας είπα και προηγουμένως, όσο μεγαλύτερη η εμπιστοσύνη τόσο μεγαλύτερη νιώθω και την ευθύνη. Θα προσθέσω επίσης ότι δεν θα ανεχτώ ίχνος αλαζονείας αν το αποτέλεσμα είναι τελικά αυτό που διεκδικούμε. Και χαίρομαι για τη στάση όλων των στελεχών μας μετά το θετικό μήνυμα της 21ης Μαΐου. Είδατε ότι όργωσαν μαζί μου όλη την Ελλάδα και ότι αγωνίστηκαν για το κόμμα, χωρίς μάλιστα να δίνουν τη μάχη του σταυρού. Την ίδια εικόνα και συμπεριφορά θα δείξουμε και την επόμενη μέρα. Επειδή η αντιπολίτευση είναι πιθανόν να περάσει από μια φάση ενδοσκόπησης, ίσως θα πρέπει εμείς οι ίδιοι να αναλάβουμε τον ρόλο της αντιπολίτευσης του εαυτού μας. Που σημαίνει ότι θα πρέπει να κρίνουμε πολύ αυστηρά τις πράξεις μας. Να εντοπίζουμε τα λάθη μας για να τα διορθώνουμε και κυρίως να ακούμε τους πολίτες».
Α.Κ.: Οι διαφαινόμενοι πολιτικοί συσχετισμοί δείχνουν μια κυριαρχία της ΝΔ, μια κρίση και αναζήτηση στην Κεντροαριστερά, αλλά και στροφή μιας αξιοσημείωτης μερίδας πολιτών σε πάσης φύσεως ακραίες δυνάμεις. Σας προβληματίζει αυτή η τάση; Και πώς νομίζετε ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί;
«Οι αναζητήσεις στον χώρο της κεντροαριστερής πολυκατοικίας ελάχιστα με αφορούν. Γιατί δικός μας αντίπαλός μας είναι τα προβλήματα. Θα είναι, ωστόσο, θετικό για το πολιτικό σύστημα και τη χώρα συνολικά να βγάλουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης τα σωστά συμπεράσματα από τις εκλογές. Εγκαταλείποντας πριν απ’ όλα το ψέμα και τον τοξικό, διχαστικό λόγο με τα οποία πορεύτηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Οσο για την ενίσχυση κάποιων ακραίων, να θυμίσω ότι την προηγούμενη δεκαετία τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα. Αναλογιστείτε τι ζούσαμε και γιατί συζητούσαμε τότε και ποια είναι η κατάσταση και οι προβληματισμοί μας σήμερα. Δείτε, επίσης, τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη. Τι μορφές λαϊκισμού διατηρούνται στις ΗΠΑ. Αλλά και τι μορφές αυταρχικής διακυβέρνησης έχουμε σε πολλές χώρες. Πιστεύω ότι το πρακτικό πολιτικό αποτέλεσμα και η σωστή συμπεριφορά συντρίβουν τις απατηλές δοξασίες. Οσο, μάλιστα, η καθημερινότητα βελτιώνεται τόσο μικρότερο έδαφος και λιγότερους ακροατές θα βρίσκουν οι ακραίες φωνές, που διαχρονικά υπάρχουν. Από την άλλη πλευρά, βεβαίως, δεν αμφισβητώ ότι πρόκειται για πρόβλημα το οποίο απαιτεί διαρκή εγρήγορση. Θεωρώ, όμως, ότι καλύτερο αντίδοτο στα άκρα είναι οι πολιτικές που δεν αφήνουν κανέναν πίσω. Και εννοώ οικονομικά, κοινωνικά αλλά και αξιακά. Ακόμη και τεχνολογικά. Θα έλεγα, πολιτισμικά. Γιατί όσοι υποστηρίζουμε τις συμπεριληπτικές πολιτικές πρέπει να έχουμε, παράλληλα, συμπεριληπτικές οπτικές και συμπεριληπτικές πρακτικές. Προς όλες τις κατευθύνσεις και για όλους».
Γ.Μ.: Μείζονος σημασίας θεωρείται η βραδύτητα στην απονομή της δικαιοσύνης. Οι καθυστερήσεις υπερβαίνουν τα 5 χρόνια και ενίοτε και τη δεκαετία, οπότε και επέρχεται παραγραφή των αδικημάτων. Κύρια αιτία είναι ο απεριόριστος αριθμός των αναβολών μιας δίκης. Ας υπογραμμιστεί ότι αυτή η καθυστέρηση, εκτός της δυσφορίας των προσφευγόντων, έχει χαρακτηριστεί και ως βασική αιτία για την αποτροπή σημαντικών ξένων επενδύσεων. Τι προτίθεστε να κάνετε αν αναλάβετε εκ νέου τη διακυβέρνηση της χώρας;
«Ο χρόνος απονομής της δικαιοσύνης παραμένει πράγματι μεγάλος και η επίσπευσή του είναι από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της επόμενης θητεία μας. Τα προηγούμενα χρόνια υπήρξε πρόοδος, αλλά δεν αρκεί καθώς μιλάμε για ένα ζήτημα με σημαντικές κοινωνικές και οικονομικές διαστάσεις. Είναι γνωστό ότι οι καθυστερήσεις αφενός ταλαιπωρούν τους πολίτες και αφετέρου αποτρέπουν υποψήφιους επενδυτές. Γι’ αυτό και εντάξαμε την επιτάχυνση στη Δικαιοσύνη στο σχέδιο «Ελλάδα 2.0″ ως ξεχωριστό πρόγραμμα. Ηδη έχουν δρομολογηθεί σημαντικές δράσεις που θα γίνουν έως το 2027. Από τον νέο Δικαστικό Χάρτη με 14 νέα Δικαστικά Μέγαρα και την ψηφιοποίηση όλων των αρχείων μέχρι την κατάρτιση και αξιολόγηση της επίδοσης των δικαστών. Και ακόμη, την πιλοτική δίκη και τα εξειδικευμένα δικαστήρια. Νομίζω, έτσι, ότι θα φτάσουμε στον ευρωπαϊκό μέσο όρο μέχρι το τέλος της τετραετίας».
Γ.Μ.: Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θεσπίστηκε ειδική νομοθεσία για αποφυλάκιση καταδίκων, ακόμα και για βαρέα κακουργήματα, λόγω ελλείψεως χώρων στις φυλακές. Γιατί προτιμάται η αποφυλάκιση βαρυποινιτών αντί της δημιουργίας νέων φυλακών;
«Θεμέλιο της σωφρονιστικής πολιτικής μας είναι η βελτίωση της διαβίωσης στις φυλακές, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις αρχές του κράτους δικαίου. Αλλά και με αυστηρή τήρηση της ευνομίας. Στον υπερπληθυσμό στα ιδρύματα απαντάμε με όλες τις καλές πρακτικές σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Και οι πρωτοβουλίες μας αφορούν την ορθολογικότερη κατανομή των κρατουμένων. Την προστασία της υγείας τους. Οπως και την επανένταξή τους στην κοινωνία. Δρομολογούμε, επίσης, τη δημιουργία νέων εγκαταστάσεων και την αναβάθμιση των υπαρχουσών. Ενδεικτικά, επισημαίνω το νέο κατάστημα κράτησης 600 θέσεων στη Δράμα, που θα λειτουργήσει τον Σεπτέμβριο. Τη νέα δομή στις Κουρούνες Λασιθίου, επίσης με δυναμικότητα 600 θέσεων, που θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του έτους. Παράλληλα προχωρά, μέσω ΣΔΙΤ, η μετεγκατάσταση των φυλακών Κορυδαλλού στον Ασπρόπυργο. Ενώ σχεδιάζονται και οι νέες φυλακές στα Γιάννενα και στη Χαλκίδα».
Γ.Μ.: Τι είδος κράτους δικαίου είναι το ελληνικό, όπου οι περισσότερες φυλακίσεις γίνονται με αναστολή έκτισης της ποινής; Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου ισχύει επίσης η αναστολή, προβλέπεται η έκτιση μικρού έστω χρόνου φυλάκισης, ώστε και ο κατάδικος να τιμωρείται έστω και εν μέρει, ενώ και το θύμα να αισθάνεται ότι κάπως δικαιώνεται. Σκέπτεστε να αντιμετωπίσετε και αυτό το πρόβλημα;
«Ο Ποινικός Κώδικας και ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ λίγες μέρες πριν από τις εκλογές του 2019 με σπουδή και κρατώντας επί τούτου ανοιχτή τη Βουλή προκάλεσαν σωρεία προβλημάτων στο σωφρονιστικό μας σύστημα. Προβλήματα τα οποία αντιμετωπίστηκαν με τροποποιήσεις στους Κώδικες, σε πρώτη φάση τον Νοέμβριο του 2019 και στη συνέχεια τον Νοέμβριο του 2021. Προσέξτε. Η διάταξη του Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ αποσυνέδεε το ύψος της ποινής από άλλες καταδίκες ως κριτήριο για τη χορήγηση αναστολής. Συνέπεια αυτής της ρύθμισης ήταν η αναστολή ποινής να αποτελεί τον κανόνα για κάθε απόφαση φυλάκισης έως 3 έτη, ακόμα κι αν ο καταδικασμένος έχει βεβαρημένο μητρώο. Την κάναμε, λοιπόν, αυστηρότερη, λαμβάνοντας υπ’ όψιν κάθε προηγούμενη καταδίκη έως 3 χρόνια. Επίσης, το δικαστήριο πλέον μπορεί να κρίνει ότι η εκτέλεση της ποινής είναι απολύτως αναγκαία για να αποτρέψει τον κατάδικο από την τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων. Παράλληλα, για πρώτη φορά υπάρχει η δυνατότητα να μην αναστέλλεται η ποινή όταν ασκείται έφεση, ακόμη και αν δεν ξεπερνά τα 3 έτη. Ενώ με τους Κώδικες του ΣΥΡΙΖΑ η αναστολή δινόταν αυτόματα. Και, βέβαια, σήμερα η ποινή για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση ούτε αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται. Με τις τροποποιήσεις αυτές θεσπίστηκε ένα αυστηρότερο πλαίσιο που οδηγεί στην άμεση εκτέλεση και στη μη αναστολή των ποινών στις περιπτώσεις αδικημάτων ή δραστών με ιδιαίτερη επικινδυνότητα και κοινωνική απαξία».
Α.Κ.: Εχετε ήδη εξαγγείλει τη μεταρρύθμιση του ΕΣΥ και μάλιστα με προσωπική σας μέριμνα. Ποιες θα είναι οι παρεμβάσεις; Πρόκειται μόνο για προσλήψεις ή για ευρύτερες διαρθρωτικές αλλαγές και ποιες θα είναι αυτές;
«Η αλήθεια είναι ότι το ΕΣΥ δοκιμάστηκε στα χρόνια της πανδημίας. Αναδείχθηκαν οι αρετές του, η δύναμη των ανθρώπων του, αλλά φάνηκαν και οι αδυναμίες του. Εγιναν, βέβαια, και σημαντικά βήματα: Οι δαπάνες για το ΕΣΥ τώρα φτάνουν τα 5,2 δισεκατομμύρια ευρώ από εκεί που ήταν 3,9 δισεκατομμύρια. Το μόνιμο και έκτακτο προσωπικό που υπηρετεί σήμερα ξεπερνά τις 107.500, ενώ ήταν 100.000. Και οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας είναι πλέον διπλάσιες. Μένουν, βέβαια, πολλά. Μίλησα στην αρχή για την αναβάθμιση 80 νοσοκομείων και 156 Κέντρων Υγείας και για την πρόσληψη 10.000 υγειονομικών. Παράλληλα, θα αναδιαρθρωθεί το ΕΚΑΒ και θα αποκτήσουμε έξι βάσεις ευέλικτων ελικοπτέρων με πλήρη ιατρικό εξοπλισμό, ώστε να γίνονται ευκολότερα και ταχύτερα οι διακομιδές ασθενών. Για όλα αυτά έχουμε εξασφαλίσει 1,5 δισ. από το Ταμείο Ανάκαμψης. Περίπου το 8% των συνολικών πόρων του, δηλαδή, θα κατευθυνθούν στην υγεία».
Γ.Μ.: Γιατί δεν χρηματοδοτείτε τους δήμους και τις κοινότητες των μικρών νησιών ώστε να ανεγείρουν στέγες φιλοξενίας των γιατρών, των νοσηλευτών και των εκπαιδευτικών που διορίζονται εκεί;
«Μπορούν πλέον να το κάνουν εύκολα με τον θεσμό της Κοινωνικής Αντιπαροχής που ψηφίσαμε τον περασμένο Δεκέμβριο. Δίνοντας τη δυνατότητα να αξιοποιηθούν αδρανή κρατικά και δημοτικά ακίνητα προκειμένου να κατασκευαστούν κατοικίες. Αυτό είναι ένα μόνο από τα εργαλεία που θα αξιοποιήσουμε την επόμενη τετραετία για να αντιμετωπίσουμε τη δυσκολία εύρεσης στέγης την οποία συναντούν αρκετοί δημόσιοι υπάλληλοι, κυρίως σε τουριστικές περιοχές. Θεωρώ, βέβαια, απαραίτητη τη συνεργασία και την ανάληψη πρωτοβουλιών εκ μέρους των δήμων, που ειδικά σε αυτόν τον τομέα δεν πρέπει να περιμένουν την κεντρική παρέμβαση του κράτους».
