Σε δέκα μέρες στην Ελλάδα είδαμε δυο εντελώς αντιφατικές εικόνες που σχετίζονται με το ποδόσφαιρο: τη δολοφονία του Μιχάλη Κατσούρη, οπαδού της ΑΕΚ, στη Νέα Φιλαδέλφεια μετά από συμπλοκές που προέκυψαν εξαιτίας της επίθεσης χούλιγκαν από την Κροατία στο γήπεδο της Νέα Φιλαδέλφειας και την άψογη διοργάνωση του τελικού του Ευρωπαϊκού σούπερ καπ στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Η απούσα στα γεγονότα της Νέας Φιλαδέλφειας αστυνομία έκανε την περασμένη Τετάρτη σχεδόν υποδειγματική δουλειά δημιουργώντας στο «Καραϊσκάκης» ένα αίσθημα ασφνε΄άλειας στους 30 χιλιάδες και πλέον ποδοσφαιρόφιλους που πήγαν στο γήπεδο – οι οργανωτικές ικανότητες της ΠΑΕ Ολυμπιακός που συνεργάστηκε με την UEFA για τη διοργάνωση του τελικού είναι δεδομένες.
Η συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον πρόεδρο της UEFA κ. Αλεξάντερ Τσέφεριν και τους ιδιοκτήτες του Ολυμπιακού, του ΠΑΟ και της ΑΕΚ και τον εκπρόσωπο του ΠΑΟΚ ήταν χρήσιμη αλλά το μόνιμο πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα οι περίφημοι «συνδεσμίτες» είναι κατά κανόνα καλύτερα οργανωμένοι από τις διωκτικές αρχές. Επικοινωνούν μεταξύ τους, χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο για επικοινωνία, αυξάνουν τα έσοδά τους με διάφορους τρόπους και έχουν πια αναπτύξει και διεθνείς σχέσεις. Οι οπαδοί της Ντινάμο Ζάγκρεπ που έκαναν την επίθεση στη Νέα Φιλαδέλφεια γνώριζαν τα πάντα για την περιοχή: από το ποια γραμμή του τρένου θα πάρουν μέχρι το ότι έπρεπε να συγκεντρωθούν ως ειδική μονάδα στρατού στα Πευκάκια. Την οργάνωση του οπαδικού κινήματος την είχαμε δει και στα χρόνια της πανδημίας, όταν στη Νέα Σμύρνη διοργανώθηκε η διαδήλωση κατά της αστυνομικής βίας: τότε άπαντες οι οργανωμένοι έδωσαν το μαχητικό «παρών» αφήνοντας στην άκρη τις διαφορές τους που βασίζονται στην πίστη στις ομάδες που υποστηρίζουν.
Η αγάπη των «οργανωμένων» για τον σύνδεσμο στον οποίο ανήκουν είναι μεγαλύτερη από αυτή για την ομάδα. Αλλά το θέμα δεν είναι οι οργανωμένοι, είναι τι θέλει η κυβέρνηση: πολύ φοβάμαι πως ονειρεύεται μια λύση του προβλήματος χωρίς να έχει γνώση του. Η διάλυση των συνδέσμων συνεχώς ανακοινώνεται αλλά δεν έχει νόημα: νόημα θα είχε να μην υπήρχε για αυτούς χώρος στα «πέταλα» των γηπέδων. Η απόφαση επιστροφής της αστυνομίας στα γήπεδα είναι ρίσκο: τα τελευταία χρόνια όπου υπάρχει αστυνομία εμφανίζονται στρατιές μπαχαλάκηδων έτοιμων για συγκρούσεις. Και δύσκολα θα βοηθήσουν τα «ευρωπαϊκά παρατηρήτρια»: η οπαδική βία είναι διαφορετική ανά χώρα. Θα ήταν καλύτερο να στελεχωνόταν σοβαρά η ΔΕΑΒ (η Διαρκής Επιτροπή Αντιμετώπισης της Βίας), αλλά και η αρμόδια διεύθυνση της ΕΛ.ΑΣ. Και θα ήταν ώρα να αναλάβει πρωτοβουλίες και η διεύθυνση ηλεκτρονικού εγκλήματος. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.
