Πριν από χρόνια μια ομάδα (δημοσιογράφων και μη) έφτιαξε μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση που ονομάζεται «Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα».
Κανένα πρόβλημα. Δημοκρατία έχουμε, ο καθένας μπορεί να φτιάξει μια οργάνωση της αρεσκείας του. Είτε είναι δημοσιογράφος είτε δεν είναι.
Η οργάνωση αποφάσισε να μετρήσει την ελευθερία του Τύπου σε 180 χώρες. Παρόλο που κανείς δεν ξέρει πώς μετριέται η ελευθερία του Τύπου, ούτε τι συμβαίνει στις περισσότερες από τις χώρες αυτές.
Κανένα πρόβλημα. Δημοκρατία έχουμε, ο καθένας μπορεί να μετράει την ελευθερία του Τύπου ή τα τρίποντα του Αντετοκούνμπο.
Για να μετρήσει την ελευθερία του Τύπου η οργάνωση επινόησε κάποια κριτήρια και ανέθεσε σε κάποιους ανθρώπους να τα βάλουν στο χαρτί.
Κανένα πρόβλημα. Δημοκρατία έχουμε, όποιος θέλει μπορεί να ρωτήσει για τον Τύπο και τον περιπτερά της γειτονιάς.
Τα κριτήρια που επέλεξαν και ο κατάλογος που συντάχθηκε από αγνώστους μας και μη κατονομαζόμενους ανθρώπους έχουν καταφανώς ιδεολογικές (και άλλες…) στοχεύσεις.
Κανένα πρόβλημα. Δημοκρατία έχουμε, καμία δουλειά δεν είναι ντροπή.
Ευτυχώς όμως ο κατάλογος έχει και πλάκα.
Για παράδειγμα, στις Σεϋχέλλες υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία του Τύπου από την Ελβετία, το Τιμόρ και η Ναμίμπια βρίσκονται πάνω από το Λουξεμβούργο, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία, ενώ ο Τύπος στην Μπουρκίνα Φάσο (όπου κυβερνά στρατιωτική χούντα!) είναι πιο ελεύθερος από τον Τύπο στις ΗΠΑ.
Κανένα πρόβλημα. Δημοκρατία έχουμε, ο καθένας γελάει με ό,τι νομίζει. Αλλοι με τους «Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα» κι άλλοι με τον Σεφερλή.
Γούστα είναι αυτά.
Παρεμπιπτόντως, η οργάνωση θεωρεί ότι «εσκεμμένη βούληση» των Αρχών στην Ελλάδα είναι «η καταστολή της ελευθερίας του Τύπου».
Κανένα πρόβλημα. Αφενός δημοκρατία έχουμε κι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα το είχαμε πάρει χαμπάρι.
Αφετέρου στην Μπουρκίνα Φάσο μπορεί να κατέστειλαν ολόκληρη τη χώρα αλλά η ελευθερία του Τύπου είναι πιο ψηλά από την Ελλάδα.
Με άλλα λόγια, μικρό το κακό.
