Δεν μου αρέσει το Twitter. Δεν κάνω αναρτήσεις. Μπαίνω όμως για να δω τις τάσεις. Τι σκεφτόμαστε. Τι συζητάμε. Τι μας απασχολεί. Το Twitter δίνει τον τόνο και από εκεί μπαίνει η πραγματική ατζέντα. Αλλοι το παρομοιάζουν με μια παγκόσμια Αγορά, μια Εκκλησία του Δήμου κι άλλοι με το καφενείο της ψηφιακής εποχής. Στο καφενείο βέβαια δεν πάμε με κουκούλες. Ούτε αραδιάζουμε ανώνυμα όλη μας τη χολή ή κάθε λογής μπούρδα που γεννά η φαντασία μας χωρίς να χρειαστεί ποτέ να ερωτηθούμε ή να δώσουμε λόγο για αυτό, αλλά εντάξει. Αυτό είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση που για εμάς του twitteroμάχους έχει πολύ συγκεκριμένη κατάληξη.
Εδώ και λίγες ημέρες όλη αυτή η δύναμη έχει περάσει στα χέρια μιας από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της εποχής. Αηδιαστικά πλούσιος και εξίσου αηδιαστικά φιλόδοξος ένας πρωτοπόρος των καιρών μας, πλήρωσε 44 δισεκατομμύρια δολάρια για να έχει στα χέρια του ένα όπλο ισχυρότερο από όλα τα όπλα μαζί.
Κι ενώ εμείς μπορεί να γελάμε με τα ευτράπελα που κάνει, όπως ας πούμε με την εισβολή του αγκαλιά με έναν νιπτήρα στα κεντρικά του Twitter λίγο μετά την εξαγορά του, η τρομακτική αλήθεια είναι πως αυτός ο τύπος παίζοντας με τον αλγόριθμο μπορεί να καθορίσει την παγκόσμια ατζέντα. Μπορεί να αποφασίζει τι θα πιστεύουμε, τι θα μας απασχολεί, τι θα γίνει mainstream και τι θα μπει στο περιθώριο. Ούτε πέντε μέρες δεν πέρασαν από το deal και ήδη φρόντισε να απολύσει όλα τα υψηλόβαθμα στελέχη της πλατφόρμας.
Με μια δόση παιδικής φαντασίας θα μπορούσε κανείς να τον κάνει εικόνα: μόνο του, αυτοκράτορα του παγκόσμιου διαλόγου, με τα δάχτυλα απλωμένα στα κουμπιά που καθορίζουν τις σκέψεις δισεκατομμυρίων ανθρώπων και τις τύχες των χωρών τους. Στρατηλάτη του νου όλων μας.
Αυτή η εξαγορά έγινε για το «καλό της ανθρωπότητας» υποστήριξε ο ίδιος, λίγο πριν ανοίξει την πόρτα για την επιστροφή ακροδεξιών στην πλατφόρμα. «Το πουλί ελευθερώθηκε» ήταν οι πρώτες του λέξεις μετά τη συμφωνία και ήδη τα φίλτρα εξαφανίστηκαν. Κόφτες που λειτουργούσαν για να απαγορεύουν τη ρητορική μίσους, έχουν ήδη απενεργοποιηθεί όπως κατάλαβαν οι χρήστες δοκιμάζοντας τα νερά με το hashtag #nigga.
Κι όσο ο Μασκ προβάλλει ως αυτόκλητος προστάτης της ελευθερίας του λόγου για το καλό της ανθρωπότητας, ας δούμε και τον δεύτερο μεγαλύτερο μέτοχο της πλατφόρμας. Είναι, μαθαίνει κανείς με έναν γρήγορο έλεγχο, η βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας. Η σταυροφορία για τη δημοκρατία και την ελεύθερη έκφραση γίνεται όλο και πιο απολαυστική. Οπως έγραφε τις προάλλες άρθρο της «Washington Post», «Ωρα να την κάνουμε από το Twitter, κόσμε»!
