Με τον πόλεμο να συνεχίζεται «απτόητος» και τις πληροφορίες σχετικά με την εξέλιξή του να είναι τόσο συγκεχυμένες, εξαιτίας της κορύφωσης της προπαγάνδας μεταξύ Ρώσων και Ουκρανών, μοιραία η σκέψη στρέφεται στο τι πραγματικά διακυβεύεται αυτή την ώρα. Κατά την άποψή μου, ό,τι συμβαίνει εκεί επί της ουσίας δεν αφορά τόσο τον εξαναγκασμό της Ουκρανίας να περάσει σε καθεστώς ουδετερότητας, ούτε να δεχτεί την απόσχιση των εδαφών της στα ανατολικά. Αλλά στην προσπάθεια της Ρωσίας να επιτύχει μέσω μιας πολεμικής αναμέτρησης, σχεδόν επί «φίλιου» εδάφους, ό,τι δεν επέτυχε η Σοβιετική Ενωση στα περίπου 75 χρόνια της ζωής της: να κατισχύσει της Δύσης. Οποιαδήποτε στιγμή και με οποιοδήποτε κόστος.
Η Ρωσία ποτέ δεν συμβιβάστηκε με την ιδέα της λήξης του Ψυχρού Πολέμου, και πολύ περισσότερο με τη σκέψη ότι παγώνοντας τον ανταγωνισμό με τη Δύση στα πυρηνικά, αναδύθηκε η κολοσσιαία υπεροχή του δυτικού κόσμου στα υπόλοιπα πεδία σύγκρισης, όπως η δημοκρατία, η οικονομία, το περιβάλλον, το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
