Ποιες είναι οι ελληνικές διαστάσεις του πειρατικού λογισμικού που φαίνεται να προκαλούν τους τωρινούς κλυδωνισμούς;
Σε παλαιότερη διαρροή αρχείων από τον γνωστό ιστότοπο Wikileaks είχε διαπιστωθεί ότι το 2014 υπήρχαν συνεννοήσεις εκπροσώπων ξένης εταιρείας με έδρα στο Μιλάνο που πουλά παρόμοια λογισμικά με στελέχη της ΕΥΠ για την απόκτησή του. Ομως, θεωρήθηκε απαγορευτικό το κόστος πολλών εκατομμυρίων ευρώ για την αγορά του.
Επιπλέον, από την έρευνα για το Predator που εντοπίστηκε στην Ελλάδα έχει προκύψει ότι η εταιρεία Cytrox, που διαχειρίζεται το εν λόγω λογισμικό (με δημιουργό τον ισραηλινό ιδιώτη Tαλ Ντ.), με έδρα αρχικά στα Σκόπια, έχει διάδοχο και συνεργάτη στην Ελλάδα την εταιρεία (με 13 συνολικά εργαζομένους) Intellexa ΑΕ, με ημερομηνία σύστασης 11 Μαρτίου 2020 και με διαχειρίστρια την κυρία Σάρα Χ., στενή συγγενή του προαναφερόμενου Ισραηλινού.
Εικονικοί τόποι
Ακόμη φαίνεται να έχει διαπιστωθεί ότι οι διαχειριστές του Predator πλαστογράφησαν 50 νόμιμες ειδησεογραφικές «οντότητες» στην Ελλάδα μέσω συνεργατών από την Τσεχία, προκειμένου μέσω εισόδου σε αυτούς τους εικονικούς ειδησεογραφικούς τόπους να μολύνεται το κινητό.
Με ορισμένες ενδείξεις, με βάση δεδομένα της Google, ειδικών ερευνητικών κέντρων στο εξωτερικό ότι ίσως ο αριθμός των παρακολουθούμενων προσώπων στη χώρα μας υπερβαίνει τους 10-15.
Το ζήτημα όμως έχει αποκτήσει περαιτέρω διαστάσεις μετά τη διαπίστωση ότι στην ελληνική εταιρεία που διαχειρίζεται το Predator συμμετέχουν ο ιδιώτης ελληνικής καταγωγής Φελ. Μπ., το όνομα του οποίου μνημονεύθηκε στην υπόθεση υφαρπαγής χρημάτων (χωρίς να αποδειχθεί δικαστικά κάτι τέτοιο) εταιρείας διαχείρισης δανείων μεγάλης ελληνικής τράπεζας που είχε απασχολήσει την κοινή γνώμη το 2017.
Ο Φελ. Μπ. όπως και δύο ακόμη πρόσωπα (ο Ελληνας Νίκος Λ. και ο Σιμόν Π., πολωνικής καταγωγής) που σχετίζονται με την Intellexa ΑΕ έχουν έμμεση ή άμεση σχέση με εταιρεία που προμηθεύεται το ψηφιακό σύστημα επικοινωνιών στην ΕΛ.ΑΣ., την Tetra-Sepura.
Προμηθευτής αυτού του συστήματος (τα γραφεία της εταιρείας είναι στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου στο Μαρούσι) είναι ο γνωστός επιχειρηματίας Ιωάννης Λ., που είναι παιδικός φίλος του κ. Δημητριάδη και ένας από τους κύριους προμηθευτές συστημάτων υψηλής τεχνολογίας στην ΕΛ.ΑΣ., έχοντας έξι σχετικές συμβάσεις με το Ελληνικό Δημόσιο.
Μάλιστα φέρεται να έχει δώσει και συστήματα εντοπισμού φορητών συσκευών υποκλοπών (με σχετικές άδειες) στη Διεύθυνση Διαχείρισης Πληροφοριών (ΔΙΔΑΠ) της ΕΛ.ΑΣ., η οποία έχει έδρα στο Περιστέρι.
Συμβάσεις με εταιρείες
Τον τελευταίο καιρό, λοιπόν, άρχισε η διατύπωση σαφών υπαινιγμών ότι ο Ιωάννης Λ., που διατηρεί επαφές με πολλούς πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες και έχει στενές, πολυετείς σχέσεις με τον πρώην διευθυντή του Πρωθυπουργού, «ίσως συμμετέχει με άλλα πρόσωπα ή μπορεί κάτι να γνωρίζει για την ενεργοποίηση και αποστολή του Predator σε πολιτικούς, δημοσιογράφους, παρέχοντας ίσως και σχετικές πληροφορίες».
Και αυτό αφού έχει φίλους και συνεργάτες του στην εταιρεία Interllexa ΑΕ. Σε έναν κύκλο υπονοιών που φέρεται να προσμετρήθηκε από το Μέγαρο Μαξίμου.
Ακόμη εξετάστηκε το ενδεχόμενο το Predator, μέσω κεντρικών και περιφερειακών συνεννοήσεων, να δόθηκε στην ΕΥΠ και στην ΕΛ.ΑΣ. για κύκλο αφανών παρακολουθήσεων μέσω της εταιρείας στη λεωφόρο Βουλιαγμένης.
Υπήρξε έλεγχος της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας (ΕΑΔ), στις 9 Ιουνίου 2022, στα γραφεία της εταιρείας στα νότια προάστια και στο ηλεκτρονικό αρχείο κρατικών συμβάσεων (με επίσημες και απόρρητες δαπάνες) χωρίς να επιβεβαιωθεί αγορά τέτοιου συστήματος από ελληνικές υπηρεσίες.
Αντιθέτως βρέθηκαν συμβάσεις με δύο ιδιωτικές εταιρείες με έδρα στην Ελλάδα ως «πάροχος υπηρεσιών έρευνας και ανάπτυξης, δημιουργίας και διοίκησης». Ομως δεν παρουσιάστηκαν στους ελεγκτές οι συμβάσεις του 2022 αφού δεν είχαν ολοκληρωθεί οι σχετικές καταγραφές.
Εντυπωσιακό είναι το έγγραφο που έστειλαν στους υπευθύνους της ΕΑΔ οι υπεύθυνοι της Interllexa AE, όπου προσδιορίζεται ότι «η ερευνητική δραστηριότητα της συγκεκριμένης εταιρείας είχε ως στόχο να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη καινοτόμων (…) εργαλείων τα οποία μπορεί να ενσωματωθούν με προϋπάρχοντα που χρησιμοποιούνται από τους φορείς επιβολής του νόμου προκειμένου να αποτραπούν πιθανά ή σε πραγματικό χρόνο γεγονότα που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την ζωή των πολιτών».
