Στο πρώτο τους ραντεβού με την κάλπη το 2019 ήταν ο άγνωστος Χ. Οι δεκαεφτάρηδες θα μπουν εφέτος για δεύτερη φορά στο παραβάν των εθνικών εκλογών λίγο πριν ανοίξουν την πόρτα στην ενηλικίωση. Η εφετινή κάλπη εκτιμάται πως θα έχει γύρω στα 105.000 «πρωτάκια».
Στην αρχή μιας χρονιάς κρίσιμων αποφάσεων, διαβάσματος, πανελληνίων εξετάσεων, το «Βήμα» συνάντησε μια παρέα τεσσάρων μαθητών της Γ’ Λυκείου του 2ου Γενικού Λυκείου Γέρακα σε ένα διαφορετικό μάθημα.
Οι μικροί αντιστρέφουν τους ρόλους, απαντώντας σε όσα οι μεγάλοι δυσκολεύονται να αποκρυπτογραφήσουν πίσω από τα μυστήρια της εφηβείας. Τελικά τι απασχολεί σήμερα τους νέους; Πόσο τους αγχώνει το μέλλον και πώς βλέπουν την πολιτική; Τους ενδιαφέρουν οι εκλογές;
Διαβάστε επίσης:
- Οι νέες γενιές στη δίνη του σύγχρονου κόσμου – Του Στράτου Φαναρά
- Η πρώτη μου ψήφος – Του Αλέξη Σταμάτη
Αγχος και πίεση
Συνηγορούν πως η τελευταία χρονιά του σχολείου συνδυάζεται με άγχος και πίεση, αλλά συγχρόνως με προσμονή για τα επόμενα βήματα. «Αυτό που με αγχώνει είναι να ανταμειφθεί ο κόπος που έχω καταβάλει, αφιερώνοντας εφέτος πολύ χρόνο στο διάβασμα, στερούμενη ασχολίες που αρέσουν σε όλα τα παιδιά της ηλικίας μου, όπως η άθληση ή μια βόλτα με φίλους» λέει η Γωγώ Αργυρού, που στοχεύει στο πεδίο των διεθνών και ευρωπαϊκών σπουδών.
Συγχρόνως είναι μια χρονιά αποχωρισμού και αλλαγών. «Είναι ευχάριστο που μεγαλώνουμε και θα μπούμε σε μια νέα φάση ζωής, αλλά και συγκινητικό που μετά από 12 χρόνια στα θρανία με τους συμμαθητές και τους καθηγητές μας ήρθε η ώρα αυτός ο κύκλος να τελειώσει» αναφέρει ο Χρήστος Γιώτης, που αμφιταλαντεύεται μεταξύ διεθνών και ευρωπαϊκών σπουδών και δημοσιογραφίας.
Ψήφος στα «17» και αριθμοί…
Η επιλογή ψήφου
Αναλογιζόμενος ότι η επόμενη τετραετία θα τους βρει φοιτητές πια να βάζουν τα θεμέλια για το μέλλον τους, θα ασκήσει για πρώτη φορά το εκλογικό του δικαίωμα. «Επιλέγοντας με την ψήφο μου ποιος θα με εκπροσωπήσει τα επόμενα χρόνια, θα λάβω υπόψη ότι θέλω να έχω προοπτική να μείνω και να εργασθώ εδώ, να βρίσκομαι κοντά στην οικογένειά μου, αλλά και να βοηθήσω στην εξέλιξη και την πρόοδο της χώρας» εξηγεί, εκφράζοντας προβληματισμό για το πόσοι νέοι πτυχιούχοι μετανάστευσαν μέσα στα χρόνια της οικονομικής κρίσης.
Ο Γιάννης Καλημέρης, με τη σειρά του, έχει χαράξει ήδη τον δρόμο για σπουδές Νομικής στο εξωτερικό, έχοντας ένα εξωστρεφές προφίλ αφού πέρασε κι έναν χρόνο σπουδών με υποτροφία σε σχολείο του Ουισκόνσιν των ΗΠΑ μέσω του προγράμματος Future Leaders Exchange. «Είμαι ενθουσιασμένος που θα ψηφίσω για πρώτη φορά. Για εμένα θα παίξει ρόλο να μπορώ να γυρίσω στην Ελλάδα γνωρίζοντας ότι θα έχω ευκαιρίες να κάνω κάτι και όσα θα έχω αποκομίσει από την εμπειρία μου στο εξωτερικό θα μπορώ να τα εφαρμόσω εδώ» εξηγεί μιλώντας στο «Βήμα», απαλλαγμένος από το άγχος της επιτυχίας στις πανελλαδικές.
Αγωνίες και σχέδια
Στο πρώτο άκουσμα των λέξεων «οικονομία, ανάπτυξη, ρεαλιστικό σχέδιο» από τα στόματα εφήβων, ίσως κάποιος εκπλαγεί. Μια γελαστή τετράδα εφήβων μέσα σε μια αίθουσα περιτριγυρισμένη από βιβλία, πιθανώς να έμοιαζε πιο προφανές να μιλά για όνειρα. Η εξήγηση όμως καθρεφτίζεται αφοπλιστικά στις αγωνίες των παιδιών. «Αυτή την περίοδο βλέπουμε κοντά μας τα αποτελέσματα του πολέμου σςτην Ουκρανία. Στην Ελλάδα το ζούμε περισσότερο με την ακρίβεια στα προϊόντα, που κατ’ εμέ θα μας απασχολήσει την επόμενη τετραετία. Οι τιμές έχουν ξεφύγει για το εισόδημα του μέσου Ελληνα. Θα ήταν ωραίο μια κυβέρνηση να έχει ένα σχέδιο για την αποκατάσταση αυτής της δραματικής αλλαγής» λέει ο Θωμάς Θεοχάρης, ο μόνος στην παρέα που έχει ακολουθήσει την κατεύθυνση υγείας, με πρώτες επιλογές τη Φαρμακευτική και το Χημικό.
«Θέλουμε όμως κι ένα μακροπρόθεσμο πλάνο, μια λύση για να μην έχουμε τη μία κρίση μετά την άλλη. Μπορεί να χρειαστεί πολύ χρόνο για να δούμε αποτελέσματα, αλλά αυτά να μείνουν και να ριζώσουν» συμπληρώνει ο Γιάννης για να συμφωνήσουν οι υπόλοιποι μαζί του. «Σίγουρα τα κριτήριά μου δεν θα είναι μόνο προσωπικά» λέει ο Θωμάς, «αυτό που θα με κάνει να κατασταλάξω, γιατί ακόμα δεν είμαι σίγουρος τι θα επιλέξω, είναι ένα λογικό σχέδιο που θα ωφελήσει την κοινωνία και την οικονομία». Επηρεάζεται όμως από τα κοινωνικά δίκτυα; «Φροντίζω όσα θέματα επικαιρότητας μου κινούν το ενδιαφέρον να τα ψάξω διεξοδικά, να βρω αξιόπιστες πηγές, ώστε να διαμορφώσω σωστότερα την κρίση μου για το θέμα».
Ο ρόλος του σχολείου
Οσο για το σχολείο, τα παιδιά συνηγορούν ότι δίνει ερεθίσματα για να προβληματιστούν. «Ειδικά στην έκθεση θίγονται ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία μας. Ανταλλάσσουμε απόψεις και με τη συμβολή των καθηγητών μας, που είναι πιο έμπειροι από εμάς, μπορούμε να σκεφτούμε πράγματα που δεν είχαμε σκεφτεί πριν» αναγνωρίζει ο Χρήστος. Είναι όμως τελικά η ψήφος σημαντική; «Πιστεύω πως ο καθένας μας μπορεί με τον τρόπο του να συμμετέχει ενεργά στην κοινωνία και να έχει επίδραση στις πολιτικές αποφάσεις. Με την ενηλικίωση θα είμαι πια πολίτης και ουσιαστικά. Η συμμετοχή στις εκλογές είναι η κορυφαία έκφραση αυτής της ιδιότητας» απαντά.
Κοινωνικά ζητήματα και πολιτική
Πιάνοντας το νήμα, η Γωγώ βάζει στη συζήτηση και το όραμα για το μέλλον. «Το διάβασμα είναι μεν προτεραιότητά μας αυτή τη χρονιά, μας απασχολούν όμως συγχρόνως τα κοινωνικά ζητήματα αλλά και η πολιτική, καθώς διαμορφώνουν μια πραγματικότητα γύρω μας που ως έφηβοι την ονειρευόμαστε καλύτερη για όλους». Για την ίδια, σημαντικά κριτήρια θα είναι το κόμμα που θα ψηφίσει να είναι μετριοπαθές, διότι, όπως εξηγεί, μελετώντας την ιστορία μέσα στην τάξη με τους καθηγητές και τους συμμαθητές της «καταλαβαίνουμε πόσο έχουν στοιχίσει στη χώρα μας ακραίες πολιτικές επιλογές». Παράλληλα, να στηρίζει την οικονομία και την ανάπτυξη, αλλά και να λαμβάνει υπ’ όψιν σημαντικά κοινωνικά ζητήματα όπως το Προσφυγικό.
«Για εμένα είναι επίσης πολύ σημαντικό να προοδεύουμε κοινωνικά, όπως όλες οι δυτικές χώρες. Οσον αφορά για παράδειγμα τη διαφορετικότητα, τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, τις γυναικοκτονίες που έχουν αυξηθεί» βάζει στην κουβέντα ο Αντώνης. «Θα ήθελα να επιλέξω μια κυβέρνηση η οποία θα λάβει υπ’ όψιν όλα αυτά τα ζητήματα και θα προσπαθήσει να κάνει την αλλαγή».
INFO
Ανεργία
Μεγάλη αγωνία εκφράζουν έφηβοι και νέοι 17-24 ετών για την οικονομική κατάσταση της χώρας. Αναφορικά δε με τα σημαντικότερα προβλήματα των νέων σήμερα, οι ηλικίες 17-24 απαντούν σε ποσοστό 47,4% η ανεργία και 41,1% το αβέβαιο επαγγελματικό και ασφαλιστικό μέλλον. Ποσοστά που αυξάνονται έτι περαιτέρω στην ηλικιακή ομάδα 25-39, φτάνοντας αντίστοιχα στο 59,8% και στο 46%.
