Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και ο Ευρωπαϊκός Κλιματικός Νόμος θέτουν τεράστιους στόχους για τα επόμενα 30 χρόνια. Ποιες είναι, κατά την άποψή σας, οι κυριότερες προκλήσεις που πρέπει να απαντηθούν; Ορισμένοι θεωρούν ότι η αποθήκευση της ανανεώσιμης ενέργειας θα αποδειχθεί η δυσκολότερη. Συμφωνείτε με αυτή την εκτίμηση;
«Η κυριότερη πρόκληση είναι η διασφάλιση δίκαιης μετάβασης. Πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουμε την κρίση βιοποικιλότητας, καθώς η δραματική απώλεια ειδών επιδεινώνει την κλιματική κρίση και είναι εξίσου απειλητική για την επιβίωσή μας όπως και η ανθρωπότητα. Η ενεργειακή μετάβαση αποτελεί πιο εξειδικευμένη πρόκληση. Το 2030 είναι μόνο μερικά χρόνια μπροστά μας και ενώ η ανάπτυξη της ανανεώσιμης ενέργειας επιταχύνεται καθημερινά, πρέπει να προχωρήσουμε ταχύτερα. Θα είναι δύσκολο να προετοιμάσουμε έγκαιρα τα δίκτυά μας, αλλά και να βρούμε τους τεχνικούς που θα εγκαταστήσουν τις τουρμπίνες και τα ηλιακά πάνελ που χρειαζόμαστε. Η ανανεώσιμη ενέργεια είναι καλή για άμεση παροχή ηλεκτρισμού, αλλά για τη βαριά βιομηχανία και τις μεταφορές μεγάλων αποστάσεων θα χρειαστούμε υδρογόνο. Το υδρογόνο μπορεί να αποθηκεύσει ανανεώσιμη ενέργεια και να τη μεταφέρει σε μεγάλες αποστάσεις. Η σχετική τεχνολογία απογειώνεται και φαίνεται ότι ίσως ξεπεράσουμε τους στόχους που προτείναμε μόλις πέρυσι – 40 GW ανανεώσιμου υδρογόνου μέχρι το 2030. Εφέτος, το πρώτο «πράσινο» ατσάλι παράχθηκε χάρη στο υδρογόνο. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό να βλέπουμε όλο αυτό να αναπτύσσεται τόσο γρήγορα».
