Σε ουζερί του Μοσχάτου γράφτηκε τα τελευταία χρόνια ένα από τα κεφάλαια του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Εκεί κατά καιρούς μια παρέα στελεχών του κόμματος πρώτης γραμμής συναντώνται, συνομιλούν και με συνοδεία εκλεκτών μεζέδων και κρασιού ή τσίπουρου χαράζουν στρατηγική. Και στον πυρήνα της στρατηγικής τους ήταν να γίνουν πλειοψηφικές οι απόψεις τους. Και σε μεγάλο βαθμό το κατάφεραν, αν και η παρέα σε διάφορες φάσεις «έσπασε» και δεν ήταν ενιαία. Η χημεία όμως υπήρχε, όπως και η συναντίληψη για το πού πάει και πού πρέπει να πάει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Κατά κόρον λέγεται το κοινότυπο, ότι οι παρέες γράφουν ιστορία, και στην πολιτική ζωή της χώρας υπάρχουν αρκετές τέτοιες παρέες, όπως π.χ. οι λοχαγοί στη ΝΔ που είχαν καταλυτικό ρόλο στην εκλογή του Κώστα Καραμανλή στην ηγεσία του κόμματος, ή η ομάδα των «τεσσάρων» στο ΠαΣοΚ που συνέβαλε καθοριστικά στην εκλογή του Κώστα Σημίτη στην ηγεσία, οι λοχαγοί του ΠαΣοΚ, κ.ά.
Τα πρόσωπα και ο ρόλος τους
Και στην πρόσφατη ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία έχουν περίοπτη θέση μερικά πρόσωπα-κλειδιά που βρίσκονται κατά καιρούς στο επίκεντρο της δημοσιότητας και γράφουν το πρόσφατο κομμάτι της ιστορίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Στην παρέα αυτή, άλλοι πιο συχνά και έντονα, άλλοι πιο χαλαρά, είναι πρόσωπα που έχουν πλέον πιο σημαντικό ρόλο από το παρελθόν και βοήθησαν στην εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, όπως: Παύλος Πολάκης, Νίκος Παππάς, Γιώργος Τσίπρας, Χρήστος Σπίρτζης, Ρένα Δούρου και διάφορα άλλα πρόσωπα, πιο περιφερειακά.
Το Μοσχάτο ήταν και είναι το «απάγκιο» του Π. Πολάκη και εκεί πολλές φορές βρισκόταν με διάφορα από τα προαναφερόμενα πρόσωπα ή και όλοι μαζί. Εξάλλου ανήκαν στην ευρύτερη ομάδα των πάλαι ποτέ προεδρικών, η οποία μετά την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στις εκλογές του 2019 έσπασε, αλλά ο πυρήνας έμεινε και κατά καιρούς υπήρχαν και «αφίξεις».
Σταθεροί κυρίως όμως οι Π. Πολάκης, Ν. Παππάς, Χρ. Σπίρτζης και Γ. Τσίπρας, μια πολιτική παρέα που είχε στην κορυφή της ατζέντας της τη διεύρυνση και τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ένα στοίχημα για τον Αλέξη Τσίπρα, που είχε όμως συναντήσει τη σφοδρή εναντίωση της αριστερής τάσης της Ομπρέλας.
Η παρέα αυτή, στην οποία αρκετές φορές ήταν παρών και ο δημοσιογράφος και εκδότης του «Documento», Κώστας Βαξεβάνης, κάτι που δεν ήταν κρυφό, διότι ο Π. Πολάκης δημοσιοποιούσε στο facebook σχετικές φωτογραφίες, είχε πάντα ως στόχο πώς θα γίνει πλειοψηφία.
Η προσωρινή διαίρεση της ομάδας
Και σε αυτές τις εκλογές το πέτυχε, αν και πριν από την κατάθεση των υποψηφιοτήτων «κρύωσαν» μεταξύ τους. Ο Π. Πολάκης ήθελε να είναι υποψήφιος, αλλά έθετε το θέμα πως δεν μπορεί το κάρο να μπει μπροστά από το άλογο, όπως έλεγε ουσιαστικά και ο Ν. Παππάς και ο Χρ. Σπίρτζης, αλλά και ο Διονύσης Τεμπονέρας, δηλαδή να γίνει πρώτα συνέδριο και μετά εκλογή του αρχηγού.
Ο Π. Πολάκης που στήριξε πολλές φορές τον Ν. Παππά βρέθηκε σε απόσταση από αυτόν και η παρέα του Μοσχάτου διαιρέθηκε. Ο σφακιανός πολιτικός ήταν από αυτούς που βρέθηκαν δίπλα στον Ν. Παππά στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών και μάλιστα την περίοδο του Ειδικού Δικαστηρίου εθεάθησαν αρκετές φορές μαζί να τρώνε και να πίνουν συζητώντας πολιτικά στο Μοσχάτο.
Από εκεί μπήκαν οι βάσεις για την αλλαγή σελίδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μετά την παραίτηση του Αλ. Τσίπρα από την αρχηγία του κόμματος. Οι απόψεις τους ήταν κοινές για την πορεία του κόμματος. Μόνο που ο Ν. Παππάς ξεκίνησε τον αγώνα του χωρίς να έχει στο πλευρό του τον Π. Πολάκη που συντάχθηκε εξ αρχής με τον συντοπίτη του Στέφανο Κασσελάκη, τον οποίο στήριξε και ο Γ. Τσίπρας, όπως και η αδελφή του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Ζανέτ Τσίπρα.
Ο πρώτος γύρος των εκλογών στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν διαιρετικός για την παρέα του Μοσχάτου, στην οποία ανά περιόδους βρίσκονταν ως «καλεσμένοι» βουλευτές και στελέχη υπέρμαχοι όλοι της διεύρυνσης και του μετασχηματισμού και κυρίως της προσέγγισης με πρόσωπα από το ΠαΣοΚ. Αλλοι συντάχθηκαν με τον Ν. Παππά και άλλοι μέσω Π. Πολάκη με τον Κασσελάκη, όπως π.χ. η Θεοδώρα Τζάκρη. Ομως η εκλογή Κασσελάκη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τούς έφερε και πάλι κοντά.
Η επιστροφή της «συμμαχίας»
Και δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, καθώς είναι πρόσωπα που έχουν κοινή πορεία περισσότερο από μια δεκαετία, από την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έγινε αξιωματική αντιπολίτευση και οι σχέσεις τους σφυρηλατήθηκαν την εποχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και βέβαια τα τελευταία τέσσερα χρόνια της αντιπολίτευσης.
Οι δυο βασικοί της παρέας, ο Π. Πολάκης και ο Ν. Παππάς, είναι πρόσωπα κεντρικά της προεδρίας Κασσελάκη, με τον δεύτερο να είναι άτυπα το Νο2 του κόμματος, καθώς σε αυτόν οφείλεται η νίκη στον δεύτερο γύρο, ενώ ο πρώτος είχε καθοριστική συμβολή για να στηθεί πανελλαδικά το δίκτυο υποστήριξης του νέου προέδρου.
Στην εποχή Κασσελάκη βλέπουμε λοιπόν, εκτός από τους Π. Πολάκη και Ν. Παππά, τον Γ. Τσίπρα να επιστρέφει σε κομβικό ρόλο, αυτή τη φορά ως διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Ο πρώτος ξάδελφος του Αλ. Τσίπρα, που ήταν αποκομμένος από το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού, είναι σε αγαστή συνεργασία με τους Π. Πολάκη και Ν. Παππά και δεν ήταν λίγες οι φορές που είχαν ταυτόσημες απόψεις για το κόμμα, την εσωκομματική αντιπολίτευση της Ομπρέλας στις συζητήσεις που έκαναν μεταξύ οίνου και ψαρομεζέδων.
Από το κάδρο της νέας ηγετικής ομάδας δεν απουσιάζει και η Ρένα Δούρου, η οποία μπορεί να μην ήταν τακτικό μέλος αυτής της πολιτικής παρέας, αλλά διατηρεί τις επαφές της και έχει τη στήριξή τους.
Σιγά-σιγά μπαίνει πιο δυναμικά στο παιχνίδι και ο Χρ. Σπίρτζης, εκ των τακτικών μελών της παρέας και από τους θιασώτες της προσέγγισης με το ΠαΣοΚ και της ουσιαστικής προώθησης της διεύρυνσης.
