Μετά την τραγωδία στα Τέμπη ένα διαρκές νέο ζύγισμα των πραγμάτων συντελείται. Δεν πρόκειται για επιφανειακή συνειδητοποίηση που θα την πάρει μαζί της ο χρόνος και σύντομα θα την αγκαλιάσει η λήθη. Η τραγωδία ανακεφαλαιώνει «βίαια» μια εποχή, θέτει τέλος στην πλασματική και επιφανειακή πλευρά της, εγείρει όλα τα ζητήματα που συνδέονται με τη συλλογική λειτουργία και συνύπαρξη, τη θέση του κράτους και τον ρόλο της εξουσίας. Το «φτάνει πια» είναι το αίτημα μιας καθολικής αλλαγής. Η άλλη διατύπωση της ανάγκης όλα να τα δούμε από την αρχή.
Και τίποτα πια δεν μπορεί να το κρύψει. Αιφνίδια και τραγικά μια νέα πολιτική ανάγκη προκύπτει καθολικά απαιτητική μπροστά μας. Μια μέθοδος διακυβέρνησης εξαντλήθηκε, μια αντίληψη χειρισμού των συλλογικών πραγμάτων κατέρρευσε, ένας άλλος τρόπος είναι αναγκαίος, η εξουσιαστικότητα και η κυριαρχία είναι εχθρός της πολιτικής και της δημιουργικής χρησιμότητάς της για τους ανθρώπους και την κοινωνία. Μέσα στις συνθήκες που ορίζει η νέα πολιτική ανάγκη δεν έχουν θέση οι παλαιές επιλογές και οι συμβατικές διαχειριστικές πρακτικές των μικρών ή μεγάλων κοινών υποθέσεων, εκείνων που συνδέονται είτε με την καθημερινή ύπαρξη είτε με ένα σχέδιο για το άμεσο ή μακρινό μέλλον.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
