Ηεπέλαση της Ομικρον δεν έχει αφήσει πλέον καμία αμφιβολία. Οι ζωές μας έχουν οριστικά αλλάξει στην «εποχή της COVID-19». Οι Αγγλοσάξονες χρησιμοποιούν έναν σύντομο όρο που συμπυκνώνει τη μεταβολή η οποία έχει συντελεστεί: «new normal», η νέα κανονικότητα. Αυτό ζούμε στις κοινωνίες μας, μια νέα κανονικότητα. Και αυτή η κανονικότητα έχει όνομα ξεκάθαρο: αβεβαιότητα.
Η αβεβαιότητα ανατρέπει τα πάντα. Κατ’ αρχάς, δεν μας αφήνει να κάνουμε σχέδια. Ποιος μπορεί, π.χ., εύκολα να προγραμματίσει να ταξιδέψει στο εξωτερικό χωρίς να ανησυχεί ή και να φοβάται ότι, ακόμη και αν είναι πολύ προσεκτικός, δεν θα κολλήσει τον ιό και θα τον μεταφέρει στο οικογενειακό ή φιλικό του περιβάλλον; Ο δε πανικός αμέσως διαχέεται με ταχύτητα όταν τα κρούσματα αυξάνονται. Οι θάνατοι πλησιάζουν καθημερινά την εκατόμβη, αλλά δεν προκαλούν μόνο φόβο. Φέρνουν μαζί τους και μια αίσθηση σχετικότητας, ίσως και απάθειας θα μπορούσε κανείς να πει. Χάνουμε καθημερινά περίπου 100 συμπατριώτες μας και μας φαίνεται ως κάτι φυσιολογικό, κάτι αναπόφευκτο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
