Η διεξαγωγή εκλογών παραμένει το μεγάλο ζητούμενο στη λιβυκή «εξίσωση», η οποία προϊόντος του χρόνου περιπλέκεται έτι περαιτέρω και καθίσταται πιο πολυπαραγοντική. Η ύπαρξη δύο παράλληλων κυβερνήσεων σε Τρίπολη και Τομπρούκ αλλά και η όξυνση των «πνευμάτων» σε μια χώρα με διασπορά στρατιωτικής ισχύος (πολιτοφυλακές, ξένες δυνάμεις, μισθοφόροι) και αστάθεια χρόνων έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου. Υπό το φως δε και του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, μια πιθανή ανάφλεξη στη Λιβύη θα ήταν άκρως απευκταία για τη Δύση, καθώς θα συνεπάγονταν αποσταθεροποίηση της ευρύτερης περιοχής της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.
Την τελευταία μέρα του περασμένου Φλεβάρη, η κυβέρνηση υπό τον Φατχί Μπασάγκα έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή των Αντιπροσώπων (HoR). Η διαδικασία δεν αναγνωρίστηκε ενώ υπήρξαν καταγγελίες για διαβλητότητα στην ψηφοφορία. Ο επικεφαλής της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας (GNU), Αμπντελ Χαμίντ Ντμπεϊμπά, δεν «αισθάνθηκε» ότι απονομιμοποιήθηκε και έκτοτε η χώρα διαθέτει δύο πρωθυπουργούς.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
