Η δραματική πορεία που επέλεξε να ακολουθήσει η Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν δείχνει να αποτελεί τη θρυαλλίδα εξελίξεων που αναμένονταν από μακρού χρόνου. Η αναίτια εισβολή στην Ουκρανία – αναίτια, γιατί τα επιχειρήματα περί ναζιστικής ουκρανικής κυβέρνησης και… περικύκλωσης της Ρωσίας, όχι μόνο δεν πείθουν αλλά δεν ισχύουν – τερμάτισε μια παρατεταμένη περίοδο αναζητήσεων και οπισθοδρομήσεων της Δύσης.
Πράγματι, η ευφορία από την πτώση του σοβιετικού μπλοκ αλλά και η επέλαση των τεχνολογικών προόδων, ιδίως δε η καθολική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, άμβλυναν την εστίαση στις αρχές στις οποίες βασίστηκε η Δύση: τη δημοκρατία, την ανοιχτή αγορά, την ελευθερία έκφρασης και επιλογών. Η γραφειοκρατία, οι ανισότητες και η διαφθορά οδήγησαν στην άνοδο του λαϊκισμού, θόλωσε το αξιακό σύστημα της Δύσης, με αποτέλεσμα να προκύψουν αμφιλεγόμενες ηγεσίες. Ακόμα και καθαρά δημοκρατικές ηγεσίες φάνηκαν να χάνουν τον δρόμο τους, στέλνοντας αμφίσημα μηνύματα και λαμβάνοντας άτολμες αποφάσεις.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
