Θα μπορούσε να είχε προσθέσει κανείς και αυτό το μέγεθος στα μεγέθη της πανδημίας. Να προσμετρήσει τις πρωθυπουργικές εκκλήσεις προς τους ανεμβολίαστους να προστατεύσουν τον εαυτό τους και τους άλλους από τον ιό που προελαύνει καβάλα στο πέμπτο κύμα του. Οχι μόνο για να τις καταχωρίσει στα ποιοτικά χαρακτηριστικά της πανδημίας, αλλά και για να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα της επανάληψης. Ο Πρωθυπουργός μιλούσε ξανά και ξανά. Αλλά ποιος τον άκουγε;
Το ερώτημα απέκτησε ακόμη μεγαλύτερη σημασία από τη στιγμή που η έκκληση περιβλήθηκε με τη δραματικότητα ενός διαγγέλματος. Το σκηνικό φόντο αυτή τη φορά δεν ήταν οι εγκαταστάσεις της Pfizer στη Θεσσαλονίκη ή ένα διεθνές συνέδριο με θέμα την πανδημία, αλλά η έδρα της κυβέρνησης. Και λοιπόν; Θα ενίσχυε την πρωθυπουργική πειθώ το θεσμικό περιβάλλον; Θα καμπτόταν το αντιεμβολιαστικό φρόνημα των αρνητών όταν θα άκουγαν πως δεν θα κάνουν Χριστούγεννα σαν τους άλλους απλώς επειδή θα τους το έλεγαν πιο επίσημα;
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
