Συνεχίζοντας να στέλνει τα λάθος μηνύματα προς κυβερνήσεις και πολίτες (δευτερευόντως και προς τις αγορές…), η Ευρωπαϊκή Ενωση βαδίζει στον δρόμο της διαρκούς αβεβαιότητας καθώς η πανδημική κρίση μετατρέπεται σε οικονομική. Η συμφωνία στο Eurogroup της προηγούμενης Πέμπτης εκτιμήθηκε ως ατελής, ωστόσο ήταν αναγκαστική καθώς κάθε άλλο αποτέλεσμα θα είχε διαλυτική επίδραση. Ομως η δυσκολία των υπουργών Οικονομικών να καταλήξουν σε κάποια γενναία μέτρα ουσιαστικής αντιμετώπισης της επελαύνουσας οικονομικής κατάρρευσης ήταν παροιμιώδης τις προηγούμενες ημέρες.
Το στοιχείο που αναδείχθηκε με δραματικό τρόπο στις μαραθώνιες και επεισοδιακές συνεδριάσεις του Eurogroup ήταν μια τεράστια αβελτηρία, στην πιο κρίσιμη στιγμή της Ενωμένης Ευρώπης. Δεδομένων των διαδικαστικών αγκυλώσεων, Ολλανδία και Γερμανία όσο και αν ισχυρίζονταν υποκριτικά ότι επιδεικνύουν τη δέουσα αλληλεγγύη προς τις σκληρά δοκιμαζόμενες οικονομίες, κατόρθωσαν στην ουσία μόνο ένα: να καταδείξουν ότι δεν είναι διατεθειμένες να πράξουν «ό,τι απαιτείται» (κατά την ιστορική φράση του Μάριο Ντράγκι) προκειμένου να σώσουν το ευρώ και την Ενωση την ίδια. Αντιθέτως, είναι διατεθειμένες να πράξουν μόνον ό,τι τους επιτρέπουν οι φόβοι και οι ανησυχίες των εσωτερικών τους ακροατηρίων και οι δημοσιονομικές ή όποιες άλλες προσκολλήσεις και εμμονές. Με τη στάση αυτή και εν αναμονή των όσων θα εξελιχθούν στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής, η Ευρώπη ενδέχεται να έχει υποστεί ανήκεστο βλάβη και ένα βαθύ πλήγμα στην αξιοπιστία της.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
